Leki objawowe
Leki objawowe to leki opanowujące zaostrzenia oraz zapobiegające powysiłkowemu skurczowi oskrzeli.
Lekami pierwszego wyboru w zaostrzeniach są beta2mimetyki krótko działające. Wzrost zapotrzebowania chorego na te leki wskazuje na pogorszenie choroby i konieczność weryfikacji dotychczasowej terapii w trybie pilnym, świadczy o niewystarczającym leczeniu przeciwzapalnym. Z kolei sporadyczne ich stosowanie informuje o remisji, uzyskaniu kontroli nad chorobą.
W leczeniu doraźnym, opanowującym zaostrzenia, w których nie uzyskano całkowitej odpowiedzi po beta2mimetykach, stosuje się także steroidy systemowe. Steroidoterapia jest jednym z najistotniejszych elementów (obok beta2mimetyków krótko działających) leczenia ciężkich zaostrzeń, zagrażających życiu. Nie opracowano jednak do tej pory jednoznacznie brzmiących wytycznych dotyczących dawkowania i drogi podawania GK w tej sytuacji.
Do grupy leków szybko działających należą również cholinolityki (antagoności receptorów muskarynowych, hamujący odruchowy cholinergiczny skurcz oskrzeli), które mogą wspomagać działanie beta2mimetyków oraz teofilina o szybkim wchłanianiu. Uważa się, że podawanie teofiliny powinno być ograniczone, zwłaszcza w zaostrzeniach, ze względu na możliwość powodowania licznych objawów niepożądanych, które nie są równoważone większą skutecznością w porównaniu do beta2mimetyków, czy steroidów.
