Nie rezygnuj! Poczujesz się lepiej
W Polsce co roku wydawanych jest kilkanaście tysięcy orzeczeń o niezdolności do pracy z powodu chorób układu krążenia. Aż 64 proc. tych decyzji dotyczy grupy osób pomiędzy 50. a 59. rokiem życia.
- Osoby w średnim i podeszłym wieku ze zdiagnozowanym schorzeniem układu krążenia, często uważają tę chorobę niemal za niepełnosprawność. Tymczasem wielu pacjentów, nawet po ciężkim incydencie sercowym, np. po zawale, może być tak samo aktywnych, jak przed nim - mówi prof. dr hab. med. Zbigniew Gaciong, ekspert programu "Serce na nowo".
- Bardzo ważne jest, aby pacjenci mieli świadomość tego, że skuteczna terapia i rehabilitacja wymaga również odpowiedniego nastawienia psychicznego z ich strony - dodaje.
Pacjenci po 50. roku życia, u których wystąpił incydent sercowo-naczyniowy, co powiązane było z długotrwałą hospitalizacją, często podejmują decyzje o wycofaniu się z życia społecznego i zawodowego. Jednak przedwczesna i nieprzemyślana rezygnacja z pracy przynosi więcej szkody niż pożytku - zarówno chorym, jak również zatrudniającym ich pracodawcom.
Odejście z pracy osoby, która ma problemy z układem sercowo-naczyniowym jest niekorzystne zarówno dla pracodawcy jak i dla pracownika.
- Przy rosnących kosztach zatrudnienia i szkolenia nowych pracowników, dostosowanie miejsca pracy do potrzeb dotychczasowych pracowników z chorobami układu krążenia jest dla pracodawcy po prostu tańsze. Z kolei pracownik, odchodząc z pracy, rezygnuje z aktywności zawodowej, a tym samym z możliwości normalnego życia i kontynuowania kariery zawodowej - wyjaśnia ekspert programu "Serce na nowo" Witold Polkowski z Konfederacji Pracodawców Polskich.
Co może zrobić pracownik z chorobą układu krążenia?
- Wybrać taki rodzaj pracy, który będzie odpowiadał jego możliwościom fizycznym.
- Negocjować z zarządem firmy warunki pracy, które pozwolą na powrót do dotychczasowych obowiązków, np. po hospitalizacji.
- Poszukiwać aktywnie szkoleń i możliwości rozwoju zawodowego, np. w urzędach pracy, w prasie.
- Nie rezygnować z terapii i rehabilitacji. Regularnie konsultować się z lekarzem, aby wykluczyć niepożądane skutki podejmowanego wysiłku.
Co może zrobić pracodawca osoby chorej?
- Ułatwić uprawianie sportu i innych form aktywności ruchowej poprzez wykorzystanie pakietu socjalnego.
- Umożliwić pracę w dogodnych godzinach, stosując jeden z elastycznych systemów czasu pracy np. czas zadaniowy.
- Zapewnić odpowiednie przerwy w pracy, tak aby pracownik miał czas na konsultację lekarskie czy zabiegi medyczne.
- Zorganizować kursy uczące kontrolować stres. Panowanie nad stresem może zmniejszyć zmniejszy ryzyko powikłań choroby, a tym samym podwyższyć wydajność pracownika.
- Zagwarantować odpowiednie profilaktyczne badania lekarskie zapewniające opiekę zdrowotną.
