Teraz z dnia na dzień widać jak Nasz Maluszek robi postępy w poruszaniu się, panowaniu nad własnym ciałem, po prostu w byciu bardziej samodzielnym. Ale mam nadzieję, że jeszcze dłuuuugo będzie potrzebował mamy i taty :)
Raczkuje, chociaż czasami się zacina i nie wie co dalej ma zrobić, którą rączką i nóżką powinien poruszyć. Polubił ogromnie podciąganie się do stania. I na tych drżących nóżkach, w rozkroku chciałby spędzać całe godziny, ale siły mu na to nie pozwalają.
Wczoraj po raz pierwszy zauważyłam, że nie jest mu obojętne u kogo jest na rękach. Byliśmy z wizytą u znajomych, gdzie było dużo ludzi. I każda koleżanka chciała przez chwilkę go potrzymać. To jednak Nasz Maluszek od razu wyciągał rączki w moją lub męża stronę. I gdy tylko któreś z nas go wzięło, to od razu się uspokajał. Serce mi rosło...
