Jaka edukacja przedszkolna jest kluczem do szczęścia i sukcesu w dorosłym życiu?
Każdemu rodzicowi zależy na tym, aby jego dziecko jak najlepiej poradziło sobie w dorosłości. Wszyscy wiemy, że nie jest celem prowadzenie dziecka „za rączkę” przez całe życie, tylko wyposażenie go w odpowiednie narzędzia, dzięki którym będzie umiało wykorzystywać swoje mocne strony, talenty i potencjał, i żyć pełnią życia. Brzmi nierealnie? Bynajmniej. Kluczem do szczęścia i sukcesu dziecka w dorosłym życiu jest odpowiednia edukacja już od najmłodszych lat.
Czy wiesz, że Albert Einstein w opinii nauczycieli miał nigdy niczego nie osiągnąć, a jego oceny były tak słabe, że wielokrotnie zalecano mu rezygnację ze szkoły? Winston Churchill został jednym z największych przywódców i mówców XX wieku, choć seplenił i jąkał się. A Tomasz Edison, najbardziej płodny wynalazca wszech czasów, po trzech tygodniach nauki musiał opuścić szkołę, gdyż uznano go za "niespełna rozumu" ze względu na ilość zadawanych pytań.
Co zatem powoduje, że niektóre osoby mogą powiedzieć, że odniosły sukces i są szczęśliwe, a inne nie? Sukces i szczęście nie wiążą się bowiem ze sławą, wysokimi zarobkami i byciem prezesem w międzynarodowej korporacji. Wielu artystów, podróżników czy kucharzy czuje się szczęśliwymi i spełnionymi. Jak zatem pomóc dziecku znaleźć swoją drogę w życiu? To zadanie dla rodziców i przede wszystkim dla nauczycieli przedszkolnych i szkolnych.
Ważne jest nie tylko to, czego dzieci się uczą, ale JAK się uczą. Tu podstawą są relacje. Nauka w atmosferze bezpieczeństwa, akceptacji, szacunku, wspieranie w zakresie radzenia sobie z trudnościami oraz wspólne celebrowanie dziecięcych sukcesów to podstawy pracy pedagogów w sieci przedszkoli Pomarańczowa Ciuchcia. Bazując na zabawie, naturalnej dziecięcej aktywności i ciekawości, przekazują wiedzę, umiejętności i postawy, które pomogą im w osiągnięciu ich własnego szczęścia i sukcesu w dorosłym życiu.
Ważne jest bowiem, aby dziecko, które nie osiąga wyników w jednej dziedzinie, było świadome swoich mocnych stron w innej. Aby dziecko, które wolno biega i nie potrafi strzelać goli, nie miało kompleksów, że ma słabe wyniki w sporcie, tylko czuło się dumne, że jest świetne z matematyki lub pięknie rysuje. W przedszkolach Pomarańczowa Ciuchcia pedagodzy uczą dzieci poprzez zabawę, czyli czynność jak najbardziej naturalną dla ich wieku. W ten sposób dzieci, bawiąc się radośnie, nawet nie zdają sobie sprawy, że przy okazji nabywają wiele umiejętności i wiedzę o otaczającym je świecie i o nich samych. Największy nacisk jest kładziony na:
Komunikację, czyli wzajemne słuchanie i umiejętne wyrażanie myśli i emocji oraz nabywanie umiejętności negocjacji. W sytuacjach codziennych pedagodzy zwracają uwagę dzieci na to, jak istotne jest asertywne wyrażanie własnych myśli, opinii i pragnień oraz pozostawienie sobie przestrzeni dla przyjmowania opinii innych osób. I nie chodzi tu tylko o komunikację w języku polskim. We grupach dwujęzycznych język angielski prowadzony jest metodą immersji, czyli dzieci "zanurzają się w języku" poprzez 8-godzinny kontakt z lektorem języka angielskiego, który poza prowadzeniem zajęć towarzyszy dzieciom we wszystkich czynnościach;
Kreatywność, czyli rozwój twórczego potencjału. Ważne jest pozostawienie dzieciom przestrzeni do aktywności twórczej na wielu polach: muzycznym, plastycznym, ruchowym, zachęcanie do nieszablonowego myślenia i rozwiązywania problemów;
Współpracę, czyli uczenie się nie tylko ze sobą, ale i od siebie nawzajem, dzielenie się doświadczeniami, wzajemne wspieranie i kształtowanie umiejętności proszenia rówieśników o pomoc;Podejmowanie przez młodych ludzi "edukacyjnego ryzyka" - pedagodzy w Pomarańczowej Ciuchci wierzą, że błąd jest krokiem przybliżającym do osiągnięcia celu i uczą dzieci wyciągania wniosków oraz wytrwałości i elastyczności w dążeniu do celów;
Samodzielność, czyli wspieranie zamiast wyręczania, które może prowadzić do braku umiejętności podejmowania samodzielnych decyzji;
Samoregulację, czyli umiejętność odczytywania emocji i radzenie sobie z nimi. Trudno mówić o spełnieniu, a nawet skutecznym działaniu, kiedy człowiek nie jest w stanie prawidłowo rozpoznać towarzyszących mu emocji oraz wpływu, jaki wywierają one na niego i otoczenie;
Kształtowanie umiejętności oczekiwania na odroczony efekt - pedagodzy w Pomarańczowej Ciuchci są świadomi, że nic nie dzieje się bez przyczyny, a do każdego sukcesu prowadzą małe kroki. Ważne jest tylko, żeby nie stracić celu z oczu - dlatego należy dbać o to, żeby dzieci podejmowały czynności, których efekty zobaczą dopiero po kilku dniach, a nawet tygodniach;
Samoświadomość, czyli umiejętność określenia własnych mocnych i słabych stron oraz budzenie wiary we własne siły, czyli motywację wewnętrzną. Dlatego nauczyciele w Pomarańczowej Ciuchci stawiają sobie za cel odkrywanie i rozwijanie talentów oraz zdolności swych podopiecznych. Obserwują dzieci pod kątem ich predyspozycji i stymulują ich rozwój poprzez system edukacyjny oparty na teorii inteligencji wielorakich prof. Howarda Gardnera, dobór zajęć dodatkowych oraz diagnozowanie zdolności i deficytów we współpracy z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną AURIS.
Została opracowana na początku lat 80. XX wieku przez prof. Howarda Gardnera i zakłada, że każdy człowiek jest zdolny i wyjątkowy, i posiada własny, niepowtarzalny profil inteligencji, który może rozwijać w ciągu całego życia. Amerykański psycholog określił inteligencję jako zespół umiejętności, talentów i zdolności, i wyróżnił osiem typów inteligencji: ruchową, muzyczną, przyrodniczą, interpersonalną, językową, matematyczno-logiczną, wizualno-przestrzenną ora intrapersonalną. Gardner bowiem zakłada, że każdy z nas posiada je wszystkie, lecz rozwinięte w różnym stopniu. Żadna z nich nie jest postrzegana jako lepsza ani gorsza od innej, obejmują one bowiem grupę zupełnie różnych cech i umiejętności, które wzajemnie na siebie oddziałują i uzupełniają się.
Pedagodzy Pomarańczowej Ciuchci stawiają sobie za cel odnalezienie i rozwinięcie w dzieciach ich największych talentów i zdolności. Już od najmłodszych lat stymulują i ukierunkowują ich rozwój poprzez różnorodne aktywności i zabawy wpisane w program edukacji. Tym samym zarówno rozwijają ich talenty, jak i wzmacniają słabsze strony. Dla przykładu - jeśli dziecko grające w piłkę nożną ma słabo rozwiniętą inteligencję interpersonalną i woli być indywidualistą niż grać zespołowo, nauczyciele pracują nad tym, by ułatwić jego funkcjonowanie w grupie. Inny maluch, np. z przeważającą inteligencją muzyczną, zapamięta lepiej słówka z języka angielskiego, jeżeli w trakcie zabawy przeważać będzie śpiew i taniec.
Obserwacja różnych talentów i potencjałów - swoich i rówieśników - pozwala też przedszkolakom na świadome sformułowanie opinii na własny temat, a jest to najważniejsza z opinii, jaką formułujemy w życiu. Dlatego tak istotna jest odpowiednia edukacja już od najmłodszych lat. Wsparcie dzieci w zakresie poznawania swoich mocnych stron, talentów, potrzeb i pragnień - już we wczesnym dzieciństwie - z pewnością zaowocuje większą pewnością, świadomością siebie oraz poczuciem własnej wartości w dorosłym życiu.
Niektóre dzieci już w przedszkolu wiedzą, kim będą. Inne jeszcze przed egzaminem maturalnym mają wątpliwości co do wyboru własnej drogi życiowej. Niezależnie od etapu, na którym się znajdują, zadaniem dorosłych - rodziców i nauczycieli - jest ich wspierać, pozwalać na rozwijanie skrzydeł, motywować do dalszego wysiłku, wierzyć w potencjał, czyli świadomie towarzyszyć im w drodze. A potem już tylko obserwować ich lot w kierunku osobistego szczęścia i sukcesu.