Naturalnie - wzornictwo Azji

Stałym zjawiskiem jest tam silny kult nowoczesności, a jednocześnie znaczne oddziaływanie głęboko zakorzenionej w azjatyckich społecznościach tradycji, przejawiającej się niemal we wszystkich dziedzinach życia. Podobne zjawiska zachodzą również we wzornictwie przemysłowym, które zaskakuje nas coraz bardziej wymyślnymi i zaawansowanymi produktami, przy czym powszechne jest sięganie po naturalne i lokalnie dostępne materiały z równoczesnym zastosowaniem tradycyjnych metod produkcyjnych. Jednym słowem to nieustanne przenikanie się tradycji z nowoczesnością.

Surowość marmuru

Lekkość ratanu

Również Kenneth Cobonpue z Filipin - laureat jednej z najbardziej prestiżowych nagród w dziedzinie projektowania przyznawanych w Azji, czyli The Design for Asia Award (DFAA), wydarzenia organizowanego przez Centrum Designu w Hong Kongu - uznał, że współczesny design to lokalnie dostępne surowce naturalne, jak bambus czy ratan, połączone z innowacyjnymi technikami produkcji i nowoczesnej technologii. Sam mówi, że jego prace są odbiciem natury, której namiastkę pragnie przenieść do wnętrz mieszkalnych. Jego liczne projekty mają charakter lekkich i transparentnych rzeźb. Są to przeważnie fotele, sofy czy łóżka o ciekawych kształtach, często przybierających unikalne i organiczne formy.

Warto też wspomnieć o Ann Tiukinhoy Pamintuan, również z Filipin, projektantce mebli, elementów wyposażenia wnętrz oraz biżuterii. Jej prace stanowią kolejny dowód przywiązania azjatyckich designerów do tradycji i nowoczesności zarazem, przejawiającego się w dobrym rzemiośle, silnym związku człowieka z otaczającą go naturą oraz sięganiu po nowe technologie. Ciekawie prezentują się na tym tle jej kolekcje mebli Kokon czy Ginko, które pomimo tego, że wykonane zostały z metalowego drutu wyglądają lekko i delikatnie, doskonale współgrając z otaczającą je przestrzenią.

Naturalność drewna

Organiczność bambusa

Japońska tradycja

Liczne nawiązania do tradycyjnego rzemiosła, naturalnych materiałów oraz starych technik produkcyjnych to również domena japońskich firm i projektantów. Maruni to jedna z bardziej znanych firm zajmujących się produkcją mebli. Założona w 1933 r. w Hiroszimie do dzisiaj cieszy się dobrą reputacją, a jej twórca Takeo Yamanaka kładł szczególny nacisk na głęboko zakorzenione w japońskiej społeczności tradycje rzemieślnicze.

Z kolei domeną założonej w 1984 r. firmy Nuno jest projektowanie wysokiej jakości tkanin. Od 1987 r. jej dyrektorem artystycznym jest projektantka Reiko Sudo. Jej prace to kombinacja nowoczesnych technologii, tradycyjnych technik i licznych nawiązań wzorniczych do minionych epok.

Warto wspomnieć także o firmie Nendo i jej założycielu Oki Sato. Mimo że należy on do młodszego pokolenia projektantów (ur. 1977) ma na swym koncie wiele nagrodzonych produktów. Jedne z jego ostatnich prac to modele niskich, minimalistycznych w formie stolików, które nawiązują do prostej i surowej azjatyckiej estetyki.

Projektowanie pięknych i użytecznych przedmiotów powstałych z połączenia technologii i rzemiosła to jeden z tych czynników, który przesądza o tak dużym zainteresowaniu azjatyckim wzornictwem przemysłowym, a designerów czy wręcz artystów tam działających stawia w światowej czołówce. To, co szczególnie wyróżnia te projekty to liczne odwołania do otaczającej natury i chęć przybliżenia jej odbiorcy, który często jest mieszkańcem przeludnionych i zanieczyszczonych aglomeracji, co jest widoczne zwłaszcza właśnie w Azji.

Magdalena Starowicz