Co zrobić z tą osiemnastką?
- Co zrobić z tą osiemnastką? Syn ją niedługo kończy. Uczcić to trzeba jakoś szczególnie. Ale jak? Właśnie ta sprawa spędza mi sen z powiek...- zastanawia się pani Nina.
Kiedy Sebastian był mały, wyobrażałam sobie jego 18. urodziny jako wielkie święto rodzinne. Ale mój syn podrósł i nie ma ochoty na żadne, jak on to mówi - "rodzinne spędy".
- Może i ma rację - stwierdził mąż. - W końcu 18-letni chłopak woli zabawić się w gronie rówieśników.
Z tym że ja wiem z opowiadań koleżanek, jak te imprezy wyglądają.
- Mieszkania nie poznałam po powrocie. Plamy z ketchupu na ścianach, pełno petów, walające się butelki - wspomina moja koleżanka Iza. - Żałowałam, że zaufałam Kasi.
Powinnam zostać i pilnować.
- A ja wynajęłam lokal. Kacper zaprosił 15 osób. Byłam spokojna, bo personel miał na nich oko - włączyła się do rozmowy druga znajoma. - Zamówione były orzeszki, paluszki, pizza, tort...
No, było też piwo, niewiele, w symbolicznej beczułce. Może to i dobry pomysł. Tak myślałam, dopóki Ewa nie powiedziała mi, że to kosztowało, około 700 zł. Nie stać mnie na taki wydatek. Spłacamy kredyt na samochód i liczymy się z każdym groszem.
- Sebastian, nie musisz tak szumnie obchodzić swoich urodzin - próbowałam tłumaczyć synowi, kiedy dowiedziałam się, że chce zaprosić pół klasy.
- Mamo, dlaczego inni mogą, a ja nie?! Przecież raz w życiu kończy się 18 lat. Jak chcesz, będę roznosił ulotki, oddam wam pieniądze - obiecywał.
Ale to nie wchodzi w grę. Po pierwsze nie ma w okolicy pracy, nawet takiej, o jakiej on mówi. Poza tym on ma się uczyć do matury. Zresztą nie chodzi tylko o pieniądze. Po opowieści Izy, za nic na świecie nie zostawiłabym "osiemnastki" bez kontroli. A o tym Sebastian słyszeć nie chce.
- Zaproś kilka osób, na pizzę do lokalu - zaproponowałam.
- Chyba nie wiesz, co mówisz - skwitował. - Jak nie chcecie zostawić mi wolnej chaty, to wielkie dzięki - trzasnął drzwiami i poszedł do siebie.
- Pozwól mu. Najwyżej potem razem wszystko posprzątacie, przeprosicie sąsiadów za hałasy - radzi mi młodsza siostra. A ja nawet nie chcę tego słuchać. Sebastian kończy 18 lat w grudniu. Już teraz mam dosyć tych dyskusji o jego urodzinowej imprezie. Syn chodzi naburmuszony. Nie mam pojęcia, co robić. A może zapożyczyć się i urządzić mu to przyjęcie w lokalu?
- Czy ktoś ma jakiś pomysł na osiemnastkę, z której zadowoleni byliby nie tylko imprezowicze, ale i rodzice? - myślę sobie czasem.
Nie tracę nadziei, że ktoś coś rozsądnego doradzi, bo mi samej nic już nie przychodzi do głowy.
Nina B. z Krakowa
Więcej ludzkich historii:
Teściowa wymaga, żebym mówiła do niej "mamo". Nigdy się na to nie zgodzę
