Dlaczego jestem kim jestem?

Skąd to się bierze? Nasz umysł produkuje, w razie zapotrzebowania odpowiednie racjonalizacje. To tak naprawdę, bajeczki, historyjki, które pozwalają nam, dla naszego lepszego samopoczucia, samodzielnie stworzyć sobie jakieś uzasadnienie dla własnego postępowania. Jeżeli nie tworzylibyśmy tych racjonalizacji, nie rozumielibyśmy naszego własnego postępowania i moglibyśmy sami się w tym wszystkim pogubić.

Otóż, przeglądając się w lustrze innych ludzi. Na czym to polega? Przebiegają w nas rozmaite procesy myślowe, do których, jak już wspomniano, nie mamy dostępu. Jednakże, te procesy myślowe, wpływają na nasze zachowanie i postępowanie. Czasem nawet, tak istotnie, że robimy coś po raz pierwszy w życiu, coś, czego wcześniej nie robiliśmy. Te właśnie decyzje nas zmieniają, kształtują i tworzą. Są najistotniejsze. Na jakiej podstawie zatem, je podejmujemy? Otóż, odpowiedź jest prosta.

Robimy coś pierwszy raz, bo inni tak robią. Jeżeli, w gronie naszych przyjaciół będą palący papierosy, to i my je zapalimy. Dlaczego, bo ktoś z naszych bliskich tak zrobił. Na tej podstawie wnioskujemy, co jest dla nas ważne - inni. Jeżeli zaś będziemy przebywać w gronie ludzi niepalących, którzy dużo będą mówić i robić dla ochrony zdrowia, wówczas uznamy, że ważne jest dla nas zdrowie, dlatego nie palimy. W rzeczywistości to wpływ naszej grupy. Dotyczy to niemalże wszystkich naszych kluczowych, życiowych decyzji. Osoba, która w młodości przebywała w gronie osób działających dla innych, prawdopodobnie wybierze też dla siebie taki zawód (lekarza, pedagoga, nauczyciela, psychologa).

Psychologowie od lat próbują odpowiedzieć, na ważne dla ludzi pytania o motywacje podejmowanych decyzji, tymczasem stare przysłowie już dawno tej odpowiedzi udzieliło: "jeśli wejdziesz między wrony, musisz krakać tak jak one."

Dorota Bajczyk