Porozmawiajmy...
Rozmawiamy z obcymi i znajomymi. Rozmawiamy na tematy ważne i zupełnie nieistotne. Czasem bardziej na serio, czasem dla żartu. Rozmawiamy niemal każdego dnia, by coś załatwić, czegoś się dowiedzieć, by kogoś poznać, by zabić nudę i poprawić nastrój, a także by zrozumieć samego siebie i otaczający świat.
Każdy z nas odczuwa potrzebę dzielenia się z drugą osobą swoimi wrażeniami i myślami, każdy chciałby raz na jakiś czas skupić na sobie uwagę i zainteresowanie. To takie naturalne i ludzkie!
Udana rozmowa
Udana rozmowa przynosi wiele satysfakcji i zadowolenia, wzbogaca i rozwija, zbliża do drugiego człowieka. Co zrobić, by spełniła nasze oczekiwania, by dla obu stron stała się źródłem większej przyjemności? Rozmawiając spróbujmy pamiętać o kilku zasadach:
• Szacunek - Okaż go drugiej osobie. Cokolwiek mówi nie okazuj znudzenia i lekceważenia wzruszając ramionami, ziewając, przewracając oczami.
• Właściwe proporcje - Rozmówca czuje się dobrze, jeśli ma szansę zabrać głos. Dlatego uważaj, by kogoś nie zagadać, naucz się słuchać, nawet gdy sam masz wiele ciekawego do powiedzenia. Nie zajmuj też ciągle innych sobą i swoimi sprawami.
• Aktywne słuchanie - To prawdziwa sztuka słuchać z zainteresowaniem i skupieniem drugiego człowieka i nie przerywać biegu jego myśli. "To jak słuchamy zdradza nasz stosunek do partnera. Uwaga słuchacza pobudza inteligencję rozmówcy". I wreszcie: "uważny słuchacz zbiera informacje, poznaje i zjednuje partnera". Aby dobrze zrozumieć czyjeś myśli musimy też zapomnieć na chwilę o własnych.
• Reakcja - Reaguj na to co mówi twój partner - czasem wystarczy odpowiednia mina, czasem potrzebne jest słowo lub dłuższy komentarz. Nie osiągniecie porozumienia, jeśli każdy będzie mówić i myśleć o czymś innym...
• Szukaj pozytywów - Ciągłe narzekania i skargi na świat i ludzi, własny los i życie - nie przyniosą dużej ulgi, taka rozmowa nie stanie się też dla nikogo źródłem przyjemności. Spróbujmy więc dla odmiany skupić się w rozmowie raczej na tym co ładne i miłe, co zamiast razić i smucić może radować. Spróbujmy zarazić kogoś swoim entuzjazmem.
• Komplementuj - Poszukaj wartościowych cech swojego rozmówcy i tego co mówi. Szczere pochwały i komplementy zaspokajają potrzebę uznania i akceptacji, dodają siły i zachęty do dalszego działania.
• Żartuj - Cenne są nie tylko rozmowy na poważne tematy, ale także te lekkie, łatwe i przyjemne. Nic tak nie odpręża i nie poprawia humoru, jak dobry żart. Gdy atmosfera robi się zbyt napięta rozładuj ją żartem i śmiechem.
• Zainteresuj - Zastanów się, co możesz wnieść do rozmowy, aby zainteresować rozmówcę, sprawić mu przyjemność lub co przyniesie mu pożytek. Podsuń ciekawy temat, ale nie idź na łatwiznę koloryzując swoją wypowiedź (unikaj zwłaszcza plotek!). Opowiadaj o czymś obrazowo i konkretnie, unikając uogólnień. Zadawaj pytania świadczące o rzeczywistym zainteresowaniu tym, co dla kogoś jest ważne. Każdy chętniej słucha wtedy, gdy mowa jest o czymś, co go obchodzi?
• Podobieństwa i różnice - Znalezienie wspólnych zainteresowań, poglądów i gustów na pewno zbliża i zaspokaja potrzebę akceptacji. A różne upodobania mogą ożywić rozmowę stając się punktem wyjścia do ciekawej dyskusji.
• Otwarty umysł - Słuchaj bez uprzedzeń i z gotowością do modyfikacji własnych poglądów.
Miła pogawędka o "pogodzie" może się czasem przerodzić w żarliwą dyskusję na poważne tematy. Co zrobić, aby rozmowa prowadziła do bliskości i przyjaźni i nie wywołała antypatii i konfliktów? Co zrobić, aby dyskusja nie pogłębiła różnic i nie przerodziła się w kłótnię? O tym w następnym artykule pt. "Podyskutujmy".
Tekst opracowano na podstawie S. Garczyński: "Rozmawiać? Tak. Ale jak?"
