Być kobietą...bez bólu

To również jedno z najpowszechniej spotykanych zaburzeń w ginekologii. Dotyczy ok. 50% miesiączkujących kobiet, z których co dziesiąta w tych trudnych dniach nie jest zdolna do normalnego funkcjonowania w pracy czy szkole.

Wśród niektórych kobiet wciąż jeszcze panuje błędne przekonanie, że "ból należy wytrzymać tak długo, jak się da". Sięgnięcie po lek to dla nich ostateczność. Tymczasem utrzymujący się długotrwale ból wywiera niekorzystny wpływ na aktywność życiową, psychikę, stan emocjonalny i zdrowie kobiety. Ból nie tylko pogarsza komfort życia, ale i zaburza metabolizm ustroju, zwiększając zużycie energii i tlenu, co pośrednio wpływa niekorzystnie na aktywność organizmu.

Dlaczego boli?

Ból w miednicy, związany z miesiączką, może być następstwem fizjologicznych zjawisk, takich jak owulacja. Może również wynikać z zespołu napięcia przedmiesiączkowego lub być objawem pierwotnego lub wtórnego bolesnego miesiączkowania. Stany te objawiają się podobnie, ale uważa się, że patofizjologia każdego z nich jest odmienna.

Pierwotne bolesne miesiączkowanie pojawia się zwykle wraz z wystąpieniem cykli owulacyjnych, najczęściej w ciągu 6 m-cy do 2 lat od pierwszej miesiączki. Dolegliwości bólowe nasilają się wraz z upływem czasu, osiągając największe natężenia w wieku 23-27 lat.

W przeciwieństwie do wtórnego bolesnego miesiączkowania - przyczyną bolesnych okresów nie są na ogół patologiczne zmiany w obrębie macicy, w związku z tym nie wymagają specjalistycznego leczenia i z bólem możemy radzić sobie. Są jednak sytuacje, kiedy również w przypadku pierwotnego bolesnego miesiączkowania wskazane jest zasięgnięcie porady lekarza.

Kiedy do lekarza?

- gdy bóle nasilają się z miesiąca na miesiąc
- cykl jest nieregularny
- miesiączki są bardzo obfite lub bardzo skromne
- dolegliwości nie ustępują po miesiączce
- typowe leki przeciwbólowe i domowe sposoby nie przynoszą ulgi

Po kilku - kilkunastu latach bolesnego miesiączkowania lub po porodzie mamy nareszcie szansę na niebolesne miesiączki. Sprzyja temu nie tylko urodzenie dziecka, ale i uregulowane, satysfakcjonujące życie płciowe i zdrowy, aktywny tryb życia. Zdarza się jednak, że po okresie niebolesnego miesiączkowania pojawia się tzw. wtórne bolesne miesiączkowanie.

Wtórne bolesne miesiączkowanie to ponowne wystąpienie bólów w czasie miesiączki, po przeważnie wieloletniej przerwie. Może być ono m.in. efektem przebytych stanów zapalnych, endometriozy, mięśniaków macicy czy torbieli jajników. Dlatego zawsze, kiedy wcześniej miesiączki były niebolesne, należy zgłosić się do lekarza, aby zdiagnozował przyczynę powrotu bolesnych menstruacji. Wykrycie jakichkolwiek zmian w badaniu ginekologicznym jest wskazaniem do dalszego postępowania.

Sposoby radzenia sobie z bólem menstruacyjnym

Leki. Najpopularniejszym sposobem łagodzenia bólu menstruacyjnego są leki o działaniu przeciwbólowym i rozkurczowym, a więc takie, które jednocześnie walczą ze skutkiem (boleści), jak i przyczyną dolegliwości (skurcze macicy).

Specjalistycznym lekiem, stworzonym przede wszystkim z myślą o bolesnych miesiączkach jest nowy Vegantalgin H.

Zobacz informację na temat nowego Vegantalginu H

Ćwiczenia fizyczne powodują rozciąganie mięśni, wpływając tym samym na dolegliwości miesiączkowe. Ćwiczenia zmniejszają stres, poprawiają kondycję i nastrój.

Fizykoterapia. Zabiegi fizykoterapeutyczne to działanie (zewnętrzne) ciepłem lub ultradźwiękami, które poprawia ukrwienie określonej okolicy ciała. W ten sposób ciepły okład na brzuch, działając rozkurczowo, może działać przeciwbólowo.

Joga. Łagodzi wiele dolegliwości. Zmniejsza również napięcie psychiczne, co może odgrywać niebagatelną rolę, zwłaszcza w przypadku pierwotnego bolesnego miesiączkowania, które może mieć podłoże psychologiczne.

Odżywianie. Racjonalna dieta może również pomóc. Nie może w niej zabraknąć witaminy B6 (wpływa na regenerację nerwów), wapnia (stabilizuje przewodzenie bodźców nerwowych między nerwami, a komórką nerwową) i magnezu (tonizuje skurcze)

Masaż. W sposób mechaniczny, poprzez powierzchnię ciała działa na skórę, tkankę podskórną, mięśnie, co w wielu przypadkach dolegliwości miesiączkowych przynosi ulgę pacjentkom.

Kąpiele, ciepłe okłady. Ciepłe kąpiele lub termofor zmniejszają napięcie mięśni. Kąpiel nie powinna jednak trwać dłużej niż 15 min, a korzystać z niej można wtedy, gdy miesiączka nie jest zbyt obfita.