Reklama

Wapń – pierwiastek kluczowy nie tylko dla kobiet ciężarnych

Niedobory wapnia mają szereg negatywnych konsekwencji dla organizmu ludzkiego. Szczególne znaczenie ma to w trakcie ciąży, gdy niewystarczająca podaż wapnia w diecie skutkuje intensywnym pobieraniem tego pierwiastka z układu kostnego matki dla zapewnienia prawidłowego rozwój płodu.

Jednak wapń to nie tylko budulec kości i zębów. Pierwiastek ten wpływa na szereg procesów zachodzących w naszym organizmie.

Wapń w liczbach

Wapń, podobnie jak fosfor, potas, siarka, sód, chlor magnez, należy do makroelementów i stanowi półtora procent masy ciała człowieka. W organizmie osoby dorosłej jest go około 1,0-1,3 kilograma, z których blisko 99 proc. zlokalizowane jest w kościach i zębach, a tylko 1 proc. znajduje się w pozostałych tkankach.

Funkcje wapnia

Reklama

Jednak ta niewielka ilość wapnia (1 proc.) odpowiada za wiele ważnych funkcji organizmu człowieka. Jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania każdej komórki naszego ciała. Wapń bierze udział w wielu procesach przemiany materii. Jony wapnia mają istotny wpływ na stan pobudliwości komórek nerwowych i mięśniowych, ponieważ biorą udział w procesie skurczu mięśnia. Wapń jest również niezbędnym czynnikiem procesów krzepnięcia krwi. Inną właściwością wapnia jest zmniejszanie przepuszczalności naczyń krwionośnych, dzięki czemu działa przeciwwysiękowo, przeciwobrzękowo, przeciwzapalnie, a także przeciwalergicznie. Przede wszystkim jest on jednak materiałem budulcowym kości i zębów.

Zapotrzebowanie na wapń

Zapotrzebowanie na wapń jest zmienne, uzależnione głównie od dwóch parametrów, tj.: płci i wieku. Zalecaną ilością wapnia dla osoby dorosłej to 1000 mg na dobę. Zwiększone zapotrzebowanie notowane jest w okresach:

  • intensywnego wzrostu u dzieci i młodzieży (800 - 1200 mg wapnia/doba),
  • ciąży i karmienia piersią (1500 mg),
  • około- i pomenopauzalnym u kobiet (1500 mg).  

Tymczasem średnie spożycie wapnia u statystycznego Polaka jest szacowane na około 400 mg, czyli dużo poniżej potrzeb.


Konsekwencje niedoboru wapnia w diecie 

W przypadku niedoboru wapnia potrzebna jego ilość jest pobierana z kości, co skutkuje utratą ich gęstości. W rezultacie kości stają się kruche i dochodzi do rozwoju osteoporozy. To jednak nie jedyne konsekwencje niewystarczającej podaży wapnia. Braki tego pierwiastka mogą objawiać się na szereg innych sposobów, co wynika wprost z funkcji, jakie wapń pełni w organizmie:

- dochodzi do zaburzenia krzepliwości krwi, świadczyć o tym będą występujące na ciele sińce lub pojawiające się krwotoki;

- dopada nas nadmierne zmęczenie, bezsenność, problemy z pamięcią, zawroty głowy i bolesność stawów;

- występują zaburzenia rytmu serca, bolesne skurcze mięśni i drętwienie kończyn;

- przy dużych niedoborach może dojść do napadu tężyczkowego, czyli tak silnego skurczu mięśni, że świadome ich rozluźnienie jest wręcz niemożliwe;

- wzrasta również ryzyko wystąpienia alergii i napadów astmy.

Źródła wapnia 

Wapń możemy pozyskać z mleka i przetworów mlecznych, ale to nie jedyne źródła tego pierwiastka. W wapń obfitują szproty, migdały, nasiona roślin strączkowych, produkty zbożowe z pełnego ziarna i szereg roślin, m.in.: rabarbar, szczypiorek, cykoria, botwina, rukiew wodna, szpinak (gotowany, gdyż obróbka termiczna dobrze uwalnia zawarty w tej roślinie wapń, a pierwiastek jest odporny na działanie wysokiej temperatury), natka pietruszki, jarmuż, rukola, koperek i pokrzywa.  

Ewa Koza, mamsmak.com    


INTERIA.PL
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy