Noc Andrzeja Świętego przywiedzie mi narzeczonego

Takie oto przysłowia wieńczyły dzień świętego Andrzeja. Znak to, że dzień ten mógł prognozować, jaki będzie rok przyszły: czy urodzajny, czy też nie. I jaka zima nas czeka oraz czy do przednówka żywności starczy i dla ludzi, i dla zwierząt.

Andrzejki przywędrowały do nas ze starożytnej Grecji i wiążą się z greckim źródłosłowiem imienia Andrzej. Inni znowu uważają, że to święto jest kultem starogermańskiego boga płodności i miłości Freyera. Zapewne i jedni, i drudzy mają rację, ponieważ ta tradycja rozeszła się po świecie wraz z atlantydzkimi kapłanami, którzy ratowali się z zagrożonej ojczyzny. Stąd tradycja znalazła się w starożytnej Grecji i innych częściach świata. Kultywowana było przez Celtów, gdyż jest bardzo popularna w Szkocji, gdzie obchodzi się ten dzień bardzo hucznie i uroczyście.

W naszych zwyczajach ludowych znamienne było to, że chłopcy swoje święto mieli właśnie w dzień świętej Katarzyny, czyli 24 listopada i wtedy wróżyli sobie, jaka to dziewczyna jest im pisana.

Dziewczęta zaś obchodziły dzień świętego Andrzeja 30 listopada, przy czym wróżyły sobie w wigilię tego dnia, czyli 29 listopada. Później obchodzono już tylko jedną datę, mianowicie dzień 29 listopada i we wróżbach uczestniczyły obie płcie.

Od jakiegoś czasu Andrzejki obchodzone są 30 listopada, a szkoda, bo największą moc i magię ma noc z 29 na 30. Uważano kiedyś, że to wtedy otwierają się wrota czwartego wymiaru, przybywają dusze przodków pomagając zajrzeć za kurtynę przyszłości. Niestety jak zwykle mogą zjawić się demony i upiory, które odstraszano ogniem. Przed domostwami rozpalano małe ognie, zwane ogniami świętego Andrzeja.

Właściwie andrzejkowe wróżby można śmiało zakwalifikować do wróżb miłosnych, ponieważ w ten dzień pyta się najczęściej o tę drugą połówkę, o miłość po prostu, o to, czy czeka ona za progiem tego roku, czy jeszcze trochę poczekać trzeba będzie.

Andrzejki to noc magiczna i niezwykła, spowita blaskiem świec i zapachem rozgrzanego wosku. Przynosi ona nie tylko radość i zabawę, ale i ogromną nadzieję na przyszłość. Wieczór andrzejkowy sprzyjał przede wszystkim wróżbom miłosnym i chociaż wróżono sobie, co przyniesie rok przyszły, to jednak najważniejsze były wróżby miłosne. Chłopcy i dziewczęta, kobiety i mężczyźni, spragnieni miłości oczekiwali tego dnia z niecierpliwością, aby oddać się magii wróżb. Wróżyć można sobie w towarzystwie kolegów i koleżanek lub całkiem samotnie. Wszystkie wróżby spełniają się i niosą jakieś przesłanie, które każdy z nas może odczytać, sięgając do głębin swojej intuicji. Wosk leje się tego wieczora, ukazując przedziwne symbole i znaki, karty układają się same, a książki przemawiają językiem naszej duszy. Dziwa i cuda dzieją się niezwykłe.

Noc Andrzeja Świętego przywiedzie mi ukochanego, tak myślały dziewczęta wróżąc sobie i podglądając przyszłość.

A wróżb andrzejkowych jest bez liku, nasze babcie i prababcie znały ich zaś jeszcze więcej. Przypomnijmy parę z nich.

Lanie wosku - główna, sztandarowa wróżba andrzejkowa, bez niej lepiej nie zaczynać. Bo nie ma nic piękniejszego, jak puszczenie wodzy własnej wyobraźni i odczytanie symboliki cienia pełgającego po ścianie. Pamiętać tylko trzeba, aby wosk lać przez ucho klucza, który symbolem jest tajemnicy i otwarcia się na nowe.

Pieczenie ciasteczek - dobry sprawdzian dziewczęcych umiejętności. Należy upiec ciastka, następnie każda z dziewcząt rozkłada je w kole, a zaproszony czworonóg, może być kot lub pies, wybiera najbardziej smakowite. Oczywiście osoba, której ciastko zostało zjedzone, zostanie jeszcze w tym roku ukochaną, wymarzoną. A jeśli ciastko zostanie nadgryzione zaledwie, to znak, że miłość, która czeka za progiem, nie będzie tak słodka i łatwa, jakbyśmy sobie życzyli. O tym, jak ciastko pominięte zostanie, pisać nie trzeba.

Rzucanie obierek - osoby uczestniczące we wróżbach, obierają jabłka, tak, aby powstała, jak najdłuższa spirala. Następnie rzucają ją przez lewe ramię, z ułożonego wzoru, należy odczytać pierwsza literkę ukochanego lub ukochanej. Znowu niezwykły popis dla naszej wyobraźni.

Wycinanie serca - z kartki papieru należy wyciąć duże serce, następnie pisać na jednej stronie imiona męskie lub żeńskie, tyle ile się zmieści. Następnie odwracamy kartkę, zamykamy oczy i trafiamy szpilka w papier. Imię ugodzone ostrzem szpileczki, to prawdopodobnie imię naszej przyszłej miłości.

Andrzejkowe sny - bardzo ważne były sny w nocy z 29 na 30 listopada, wówczas można było poznać swoją miłość, która zjawić się w nim mogła. Proponowano pannie lub kawalerowi zjedzenie przed snem czegoś bardzo słonego, chociażby śledzia. Podczas nocnych, astralnych wędrówek to przyszła miłość miała podać nam przysłowiową szklankę wody.

Pisanie liścików z imionami - było i jest zapewne nadal, bardzo popularne. Karteczki z imionami chłopców, a dziewcząt, gdy chłopiec wróżbę czynił, wkładano w noc andrzejkową pod poduszkę. Rano wybierali jedną z nich , dowiadując się ponoć imienia wybranki lub wybranka serca swojego.

Palenie kłębków wełny - bardzo fajną wróżbą jest wróżenie z płonących kłębków wełny. Bądźcie jednak uważni, aby nie spowodować pożaru, dlatego cały eksperyment dobrze przeprowadzać w blaszanej misce lub wiadrze. Jeśli macie już upatrzoną osobę, chłopaka czy dziewczynę, bo wróżyć mogą i chłopcy i dziewczęta, to możecie prognozować, jak to będzie. Skręcone kawałki wełnianych nici, mają symbolizować nas samych i ową osobę, możecie to uzgodnić kolorami. Ustawiacie je obok siebie (tak około 5 cm) i podpalacie, patrzycie uważnie w którą stronę chylić się będą. Jeśli płomienie stopią się ze sobą, rokuje to dobry związek. Jeśli jednak obie laleczki upadną w strony przeciwne i płomienie nie skojarzą się, to znak, że nic z tego nie będzie.

Tomik poezji - wybieramy tomik poezji, następnie wybieramy liczbę określającą stronę i wers. Następnie odczytujemy naszą przyszłość, zdarzyć się może, że trafność odpowiedzi jest tak zaskakująca, że wprowadzić nas może w pewnego rodzaju konsternację.

Wróżenie z butów - bardzo popularną wróżbą jest wystawianie bucików, koniecznie z lewej nogi. Właścicielka bucika, który pierwszy próg przekroczy, szybko i szczęśliwie stanie u ołtarza i kochaną małżonką czyjąś zostanie. Niestety reszta panien trochę poczekać będzie musiała.

Liczenie kołków w płocie - idąc wieczorową porą możemy powróżyć z kołków w płocie, co będzie zapewne cokolwiek trudne, bo rzadko spotyka się prawdziwe, drewniane płoty. Zamiast nich możemy powróżyć z latarni, licząc do zakrętu lub określonego, umownego miejsca. Kawaler, żonaty, wdowiec, rozwodnik, kocha lubi szanuje, nie kocha, oszukuje - wyliczankę powtarzamy do skutku i ciekawe, jaką wróżbę dostaniemy.

Gotowanie klusek z karteczkami - piszemy sobie różne marzenia, życzenia, około 3 lub 7 sztuk. Następnie przyrządzamy kopytka lub pierogi i losowo umieszczamy nasze karteczki. Wszystkie pierogi lub kluski wrzucamy do garnka i pilnie obserwujemy, która pierwsza wypłynie. Ciekawe, czy będzie miała karteczkę, czy okaże się pusta. Jeśli nie będzie zawierała karteczki, to znak, że rok upłynie miło, ale nie przyniesie nowej miłości. Cóż, trzeba będzie poczekać. Prawdopodobnie ważniejsze będą inne sprawy.

Wieczór andrzejkowy czarownym i niezwykłym być może dla tych, co w dobre czary wierzą. Zaś dla tych, co nie wierzą, też czarownym być może, jak inne zwykłe wieczory. Jedni bawić się będą inni zajmą się czymś innym i tak być powinno, bo każdy los swój tka tak jak chce.

Ella Selena