Relacje z kolegami bez szykan i agresji
Sympatia i uznanie rówieśników są ważne dla dziecka. Jednak czasem ich miejsce zajmuje wrogość. Uchroń przed tym pociechę.
Psychologowie biją na alarm! Coraz częściej wśród dzieci dochodzi do agresji. Nie tylko fizycznej i słownej. Niechęć można wyrazić też wrogą miną, gestem, a nawet brakiem zaproszenia do wspólnej zabawy. Pomoc dorosłych potrzebna jest nie tylko ofierze, ale też sprawcy. Ofiara musi zrozumieć, że nikt nie ma prawa jej krzywdzić i powinna się bronić. Sprawca, że każdemu należy się szacunek. Obserwuj, jaką pozycję w grupie zajmuje twoje dziecko. Reaguj, gdy jest krzywdzone lub krzywdzi innych.
Zwykle są to dzieci wyróżniające się w grupie (uboższe, gorzej się uczące, inaczej wyglądające, np. rude, otyłe). W parze z tym idą często cechy charakteru: nieśmiałość, uległość, mała pewność siebie.
Jak zapobiec kłopotom
- Podkreślaj mocne strony dziecka. Świadome swoich zalet śmielej zareaguje na próby ataków.
- Pozwól odmawiać. Nie upieraj się, że zawsze to ty masz rację. Odpuść w drobnostkach. Domowy trening mówienia "nie" nauczy dziecko wyrażać swoje zdanie.
- Pomagaj nawiązywać znajomości. Sugeruj, by dziecko samo proponowało kolegom zabawy, wyszło z pomysłem spędzenia wolnego czasu (np. kino, rower, koncert). Takimi inicjatywami zapunktuje w grupie. Da sygnał, że nie tylko potrafi się podporządkować, lecz umie też być liderem!
- Motywuj pociechę do nauki, rozwijania pasji. Osiągnięcia dodają pewności siebie i podnoszą notowania wśród rówieśników.
Dziecko nie zawsze zwierzy się z kłopotów. Oto sygnały, że może być szykanowane.
- Jest smutne, izoluje się.
- Ma zniszczone, brudne ubranie, gubi swoje rzeczy.
- Skarży się na bóle brzucha, głowy, gorzej śpi. Płacze bez powodu (zwłaszcza rano przed wyjściem np. do szkoły, przedszkola).
- Na jego ciele pojawiają się zadrapania i siniaki.
- Uczeń wciąż prosi cię o pieniądze, bądź sam po kryjomu wyjmuje je z twojego portfela.
To dzieci, którym od najmłodszych lat pozwalano na nieuprzejme zachowania wobec innych. Mało tego, często dorośli wyrażali dumę, że ich "zuch" tak świetnie (siłą i bezwzględnością) radzi sobie w grupie, czyli podporządkowuje innych, osiąga cel.
Jak zapobiec kłopotom
- Ucz szacunku wobec innych. Należy się on każdemu, bez względu na wygląd, zamożność, poglądy.
- Tłumacz, że tak jak twoje dziecko ma prawo do własnego zdania, tak jego koledzy mogą się z nim nie zgadzać. I nie jest to powód do okazywania wobec nich złości. Warto poszukać innych kumpli.
- Podpowiadaj, jak rozładować gniew. Najlepiej odejść na bok, aby się uspokoić. Włączyć ulubioną muzykę, zająć się czymś, co sprawia przyjemność.
- Nie ulegaj agresji. Nigdy też nie spełniaj zachcianek i próśb dziecka połączonych z szantażem.
- Bądź przykładem. Odnoś się do ludzi z szacunkiem. Wobec dziecka nie stosuj kar cielesnych!
Te zachowania są niepokojące.
- Dziecko wyśmiewa niektórych kolegów, wypowiada się o nich z lekceważeniem.
- Przynosi uwagi w dzienniczku za złe zachowanie.
- Trudno mu na dłużej utrzymać bliskie relacje z rówieśnikami.