Terapia kontra dysleksja
Wasze dziecko ma trudności z czytaniem, rozumieniem sensu przeczytanego tekstu i zapamiętywaniem informacji? Robi błędy ortograficzne, a jego pismo jest trudne do odczytania?
Nauczenie się tabliczki mnożenia sprawia mu ogromny problem? Warto skonsultować się ze specjalistą, który określi czy tego typu symptomy świadczą o dysleksji i w razie potrzeby podejmie odpowiednie działania.
Fachowa literatura europejska podaje, że dzieci z dysleksją stanowią 10-15 proc. wszystkich uczniów. Około 4 proc. z tego to przypadki bardzo nasilonych trudności.
W Polsce natomiast 9-10 proc. dzieci to dyslektycy. Wynika z tego, że w przeciętnej klasie 2-4 uczniów boryka się z tym problemem.
Dysleksją rozwojową nazywa się specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci, których rozwój jest prawidłowy.
- Oznacza to, że przypadłość ta dotyka dzieci, które nie mają poważnych wad wzroku, słuchu czy schorzeń neurologicznych, są poprawnie rozwinięte intelektualnie i wychowują się w sprzyjających warunkach społeczno-kulturowych, a ponadto stosowane są wobec nich standardowe metody nauczania - mówi dr Justyna Leszka z Wyższej Szkoły Edukacji Integracyjnej i Interkulturowej w Poznaniu.
- Problemy te spowodowane są zaburzeniami niektórych funkcji poznawczych, motorycznych, językowych, pamięci i ich integracji, które z kolei wynikają z nieprawidłowego funkcjonowania układu nerwowego - dodaje dr Justyna Leszka.
Dysleksja rozwojowa występuje na każdym etapie rozwoju dziecka i może mieć różne nasilenie. Przypadłość ta może przybrać formę: dysleksji (w wąskim rozumieniu), czyli trudności w czytaniu, dysortografii - trudności związanych z poprawną pisownią, z zachowaniem zasad ortograficznych lub dysgrafii, która objawia się niskim poziomem graficznym pisma.
Poszczególne odmiany dysleksji mogą występować odrębnie od siebie lub w połączeniu. Przyczyny zaburzenia są różnorodne. Łączy się je z podłożem genetycznym, zmianami anatomicznymi czy też zaburzeniami fizjologicznymi układu nerwowego.
Objawy dysleksji rozwojowej zmieniają się na poszczególnych etapach rozwoju i edukacji.
- W okresie przedszkolnym uwagę może zwrócić chociażby opóźniony rozwój mowy, mała sprawność i koordynacja podczas zabaw ruchowych czy rysowania, problemy z wymową, szczególnie złożonych słów, oburęczność czy też mylenie prawej i lewej ręki - mówi dr Justyna Leszka z WSEIiI.
Natomiast trudności w pisaniu i czytaniu wychwycić można dopiero, gdy dziecko zaczyna chodzić do szkoły. Zauważalna jest wtedy słaba technika i wolne tempo czytania, znaczna liczba błędów, słabe rozumienie przeczytanego tekstu i duża niechęć dziecka do czytania, a także trudności i błędy w pisaniu ze słuchu, wzroku czy pamięci.
Pojawia się także kłopot z odróżnianiem głosek podobnych do siebie, wydzielaniem sylab, opuszczaniem liter i popełnianiem błędów ortograficznych.
Niestety dysleksji nie da się całkowicie wyleczyć. Dyslektykiem jest się przez całe życie, dlatego też niezmiernie ważna jest odpowiednia terapia prowadzona przez specjalistę, która znacznie ułatwi życie i sprawi, że przypadłość nie będzie tak uciążliwa.\
Ważne jest również jak najwcześniejsze wykrycie trudności. Im szybciej zostaną one zdiagnozowane, tym łatwiej jest z nimi walczyć.
- Brak szybkiej reakcji na zaburzenia i zaniedbanie ich pogłębia problemy, z jakimi zmaga się dziecko. Objawy wskazujące na dysleksję zauważyć można już u przedszkolaków, wtedy też dziecko kwalifikowane jest do grupy ryzyka. Jednak wiarygodną diagnozę można postawić dopiero po 10 roku życia - komentuje dr Justyna Leszka.
Warto wiedzieć, że istnieje grupa dzieci ryzyka dysleksji. Powinny one być objęte szczególną opieką i uwagą, by zapobiec ich trudnościom szkolnym. Są to dzieci z nieprawidłowej ciąży czy porodu lub wykazujące pewne braki w rozwoju psychoruchowym.
W walce z dysleksją pomóc może terapia pedagogiczna (zajęcia kompensacyjno-korekcyjne).
- Ma ona na celu usprawnianie zaburzonych funkcji wzroku, słuchu, ruchu za pomocą odpowiednich ćwiczeń - mówi dr Justyna Leszka.
- Wiele z nich powinno wykonywać się z dzieckiem również w domu, by terapia przyniosła lepsze efekty. Jednak zestaw ćwiczeń do samodzielnego wykonywania powinien być ułożony przez specjalistę - dodaje.
Terapia odbywać się może w szkole, poradniach psychologiczno-pedagogicznych lub w prywatnym gabinecie terapeutycznym. Co ważne, zajęcia z dzieckiem dyslektycznym nie powinny być przerywane.
Jeśli objawy dysleksji utrzymują się należy prowadzić je aż do skutku.
Rodzice powinni pamiętać, że najlepszym sposobem przeciwdziałania dysleksji i łagodzenia jej objawów jest mądra zabawa z pociechą od najmłodszych lat, zdobycie podstawowej wiedzy dotyczącej zrozumienia trudności, świadoma współpraca ze szkołą i poradnią psychologiczno-pedagogiczną, a także systematyczna praca z dzieckiem.