- WDZIĘCŁAW
- Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: wdzięczny sławnie.
- WENANCJUSZ
- Pochodzenia łacińskiego. Oznacza: myśliwy. INNE FORMY: Wenanty, Wenat, Wencjusz. OBCE FORMY: Venantius (łac., ogólnie przyj. forma), Venance (fr.), Venancio (hiszp.), Venanzio (wł.), Venantij (ros.), Venant (słowac.), Venancij, Venancije, Venantij...
- WENANTY
- Pochodzenia łacińskiego. Oznacza: myśliwy. OBCE FORMY: Venantius (łac., ogólnie przyj. forma), Venance (fr.), Venancio (hiszp.), Venanzio (wł.), Venantij (ros.), Venant (słowac.), Venancij, Venancije, Venantij (połud.-słow.).
- WENDELIN
- Niemieckie zdrobienie określenia Weneda, dawnej nazwy Słowianina połabskiego. INNE FORMY: Wandelin. OBCE FORMY: Wendelinus, Wandelinus, Wendlinus (łac.), Wendell (ang.), Wendel, Wendelin (niem.), Wendelin (fr.), Vendelino (hiszp., wł.), Vendelin...
- WERA
- Słowiańska wersja łacińskiej nazwy jednej z trzech cnót chrześcijańskich – Fides (wiara). ZDROBNIENIA: Werka, Wierka. INNE FORMY: Wiera. OBCE FORMY: Faith, Fay (ang.), Foi (fr.), Fides, Vera, Wera (niem.), Vera, Veroslava...
- WERONIKA
- Pochodzenia greckiego lub bizantyjskiego, od słów phero (nieść) i nike (zwycięstwo). Tradycyjnie wywodzi się je również od greckiego określenia iere eikon (święte oblicze), co związane jest z biblijnym przekazem o tzw. chuście św. Weroniki. W...
- WESPAZJAN
- Przydomek członków rzymskiego rodu Flawiuszów, z których najsławniejszy był cesarz rzymski Wespazjan (Titus Flavius Vespasianus). ZDROBNIENIA: Wespazjanek, Wespazjanuś. OBCE FORMY: Vespasianus (ogólnie przyj. forma), Vespasian (ang.), Vespasiano...
- WĘCEMIŁ
- Zanotowane w dokumentach z roku 1230.
