Znani z astygmatyzmem

Astygmatyzm wciąż jest owiany dużo większą tajemnicą niż krótko - i dalekowzroczność, a wiedza na jego temat przeważnie jest znikoma. Tymczasem wada dotyczy 40 proc. z nas, nie jest więc rzadkością. Zresztą o konieczność korygowania lub operowania astygmatyzmu mówiło wiele gwiazd i celebrytów, a niektórzy twierdzą, że z wadą borykał się nawet wielki malarz El Greco czy Neron.

Z zachowanych, starożytnych źródeł wynika, że problemy ze wzrokiem nie omijały nawet najbardziej wpływowych osób tamtego okresu, czyli cesarzy. Krwawy Neron nigdy nie pojawiał się na igrzyskach bez odpowiednio oszlifowanego szmaragdu. Kamień miał spełniać rolę podobną do okularów i korygować widzenie władcy. Prawdopodobnie Neron był krótkowzrocznym astygmatykiem, który naprawdę niewiele widział.

Wada wzroku szczególnie daje się we znaki sportowcom. Nie dość, że w ich przypadku wyczucie odległości i refleks są niezwykle istotne, to jeszcze ważny jest komfort, dlatego zwykłe okulary nie wchodzą w grę. Astygmatyzm musiała  korygować nasza pływaczka Otylia Jędrzejczak, która deklarowała, że w trakcie zawodów i treningów nosiła  toryczne soczewki kontaktowe. Nie mogą one ulec przesunięciom na rogówce, dlatego muszą być wykonane z najlepszych materiałów i indywidualnie dopasowane do nieregularnego kształtu rogówki. Oczywiście Otylia musiała  jednocześnie pływać w okularkach, by soczewki się nie poruszyły lub, co gorsza, nie wypadły z oczu.

Koreański tenisista astygmatyzmowi zawdzięcza swoją karierę! Wadę wzroku wykryto u niego w dzieciństwie. Lekarz zalecił, by mały Chung skupiał swój wzrok na czymś zielonym. Jego ojciec wpadł na pomysł, by nauczyć syna gry w tenisa, w korygowaniu wady miała mu pomóc piłeczka. Co prawda Hyeon nadal musi grać w specjalnych okularach, więc z medycznego punktu widzenia metoda się nie sprawdziła, przyniosła mu za to sławę. Obecnie Chung Hyeon jest najlepszym koreańskim tenisistą oraz półfinalistą Australian Open 2018.

Niektórzy badacze malarstwa i historii medycyny twierdzą, że słynny XVI-wieczny malarz, przedstawiciel manieryzmu El Greco mógł być astygmatykiem. Dowodzić tego mają wydłużone kształty malowanych postaci, co ponoć spowodowane było nieregularną budową gałek ocznych. Z tą tezą nie zgadza się badaczka sztuki Antonina Vallentin. Twierdzi, że niezwykły styl malarza po prostu wynika z jego geniuszu, który pozwolił mu wyprzedzić epokę. Odrzucili ją również neuropsychologowie, którzy na podstawie badań wysunęli wnioski, że astygmatycy wcale nie widzą tak, jak malował El Greco.

Niestety astygmatyzm opisano dopiero prawie 200 lat po jego śmierci, więc malarz nie mógł zostać zdiagnozowany osobiście.