Problem: Nie znam swojego ojca
Mam prawie 30 lat, męża, dziecko, pracę dającą satysfakcję, ale nie jestem do końca szczęśliwa... Moi rodzice rozeszli się, gdy byłam malutkim dzieckiem (każde z nich na nowo ułożyło sobie szczęśliwe życie). Ojca nie znam (a mieszka ok. 40 km ode mnie!), nigdy nie wykazał chęci poznania mnie, a kiedy ja chciałam go poznać - odmówił.
I wszystko byłoby super, ale... nadal nie znam ojca. Czuję potrzebę zobaczenia go, poznania, ale nie chcę go do niczego zmuszać - nie mam prawa tego robić. "Siostra" zna go doskonale i twierdzi, że najzwyczajniej w świecie się boi. Nie rozumiem tylko czego? Nigdy niczego od niego nie chciałam i nie będę chciała. Czas tak szybko ucieka, że boję się, że miną kolejne długie lata i mogę nie zdążyć go poznać.
Czasami nawet najlepsza "książkowa" rada nie zastąpi tej, która wynika z naszych doświadczeń. Do naszej redakcji przychodzi wiele takich listów, na które jednej osobie trudno jest mądrze odpowiedzieć, ale liczymy na was. Rozpoczynamy cykl "Problem", w którym będziemy publikować - oczywiście anonimowo - listy od osób, które potrzebują rady i wsparcia. Pomagajmy sobie nawzajem.
Oto kolejny z serii problem, który możemy pomóc rozwiązać - czekamy na wasze opinie.
Jeśli potrzebujesz rady naszych czytelniczek - napisz do nas!
