Przyszłość? Nie musisz się jej bać!

Ten rodzaj lęku jest wyjątkowo niekorzystny dla twojej psychiki. Hamuje działania, powstrzymuje przed decyzjami, paraliżuje. Jak sobie z nim poradzić?

Postaraj się oswoić lęk
Postaraj się oswoić lęk123RF/PICSEL

Po pierwsze - staraj się nie koncentrować na nim swojej uwagi. Im bardziej skupisz się na lęku, tym bardziej wyda ci się on większy, tym silniej będziesz go odczuwać. Jednak to, że masz się na nim nie koncentrować nie oznacza, że masz udawać, że w ogóle go nie ma.

Osobowość lękowa charakteryzuje się obawą przed wchodzeniem w bliższe związki z ludźmi, poczuciem niższości w stosunku do innych, uczuciem napięcia i niepokoju, obawą krytyki lub odrzucenia w sytuacjach społecznych.

Twoje myśli kształtują rzeczywistość

Przejmij odpowiedzialność - to nie lęk ma rządzić tobą, ale ty masz zgadzać się na jego obecność i decydować, w jakim stopniu będziesz się mu poddawać, a w jakim nie zgadzać z jego podpowiedziami. Po drugie - pamiętaj, że twoje myśli wpływają na rzeczywistość, w jakiej żyjesz, kształtują ją. Psychologowie określają tę sytuację jako samospełniającą się przepowiednię.

Jeśli obawiasz się jakiejś sytuacji, zachowania wobec ciebie w sposób, którego nie chcesz, wówczas nieświadomie zaczynasz zachowywać się w sposób, który prowokuje rozwój wydarzenia w kierunku, jakiego nie chcesz.

Rada: koncentruj się na możliwych pozytywnych scenariuszach.

Zaakceptuj to!

Po trzecie - zamień lęk w realną ocenę sytuacji. Odpowiedz sobie na pytanie: co najgorszego może się wydarzyć, jeśli twoje obawy się potwierdzą? Być może to najgorsze z możliwych rozwiązanie wcale nie okaże się takie straszne?

Jeśli nie, przygotuj się na jego przyjęcie. Przemyśl, co zrobisz, miej plan. Wtedy twoje poczucie panowania nad sytuacją będzie większe, a niepewność i lęk - mniejsze.

Lęk towarzyszy nam przez całe życie, doznaja go tak ludzie zdrowi, jak cierpiący na zaburzenia. Zaburzenie lękowe dotyka ok. 10 proc. populacji.

Polubić lęk?

Jeśli więc uznajesz, że w pełni (albo: prawie w pełni) panujesz jedynie nad najbliższą przyszłością, wówczas nie będziesz próbowała kontrolować tej dalszej, bo uznasz, że to po prostu niemożliwe.

I jeszcze jedno. Lęk - niejasny, nieprzyjemny stan emocjonalny charakteryzujący się przeżywaniem obaw, strachu, stresu i przykrości - jest jednym z fundamentów ludzkiej egzystencji i jedną z najpoważniejszych spraw, z którymi zmaga się psychologia jako nauka i psycholog jako ktoś, kto pomaga. Są różne rodzaje lęku: lęk przed bliskością, lęk przed odrzuceniem, lęk przed nieznanym, lęk przed nieuniknionym, ale każdy z nich jest trochę inną twarzą tego samego lęku, jako jednego z doświadczeń człowieka. Lęku nie wolno się bać. Trzeba się z nim zmierzyć. Zrozumienie mechanizmów jego działania jest szansą do wykorzystania w naszym rozwoju.

Joanna Szymanderska, psycholog

Rewia
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd na stronie?
Dołącz do nas