Wilgotne miejsca

Po obu stronach wejścia do pochwy znajdują się gruczoły przedsionkowe większe - gruczoły Bartholina. Wytwarzają one śluz w trakcie podniecenia seksualnego - być może po to, aby zredukować tarcie podczas penetracji pochwy, być może po to, aby wydalić zapach, który przekazuje informacje o stanie zdrowia i płodności. Ten proces zachodzi, kiedy kobieta "robi się wilgotna".  Jak się okazuje, zarówno mężczyźni, jak i kobiety "wilgotnieją". U mężczyzn odpowiednikiem jest gruczoł Cowpera - znajdujący się tuż poniżej prostaty, który produkuje preejakulat.

Dlaczego mówi się, że mężczyzna "robi się twardy", a kobieta "robi się mokra", podczas gdy z biologicznej perspektywy zarówno męskie, jak i żeńskie genitalia stają się i twarde, i mokre? To ponownie sprawa kulturowa. "Twardość" (erekcja) to wymóg tego, żeby doszło do stosunku, a "wilgotność" oznacza, że kobieta jest "gotowa" na penetrację (ale my w rozdziale 6 przekonamy się, jak błędne jest to przekonanie). Jako że największy nacisk w kwestii seksu kładzie się na stosunek, nadaliśmy męskiej twardości i kobiecej wilgotności nazwę Ostatecznych Wskaźników Pożądania. Jednak - zupełnie jak w przypadku anatomii - fi zjologia męskich i żeńskich organów składa się z tych samych komponentów - zmian w przepływie krwi, produkcji wydzielin genitalnych itp. - jedynie ich struktura jest inna. Kładziemy nacisk na męską twardość oraz kobiecą wilgotność, ale w tym samym czasie zachodzi proces wilgotnienia u mężczyzn i twardnienia u kobiet.

Kobiety także posiadają parę gruczołów u wejścia do cewki moczowej (otworu, którym wydalamy mocz) - są to gruczoły przedsionkowe mniejsze (gruczoły Skenego). Stanowią one strukturę homologiczną wobec męskiego gruczołu krokowego (prostaty). Prostata pełni dwie funkcje: powiększa się wokół cewki moczowej, dzięki czemu niemożliwe jest oddanie moczu przez mężczyznę, kiedy jest mocno podniecony. Drugim zadaniem jest produkcja około połowy płynu nasiennego, w którym porusza się sperma. Innymi słowy, prostata produkuje ejakulat. U kobiet gruczoły Skenego także powiększają się w okolicach ujścia cewki moczowej, co uniemożliwia oddawanie moczu w momencie podniecenia. Jeśli kiedykolwiek próbowałaś wysikać się zaraz po orgazmie - wiesz to na pewno - musiałaś wziąć kilka głębokich oddechów, aby rozluźnić genitalia.

U niektórych kobiet gruczoły te produkują wydzielinę - jest to proces ejakulacji u kobiet (ang. squirting), która ostatnio zyskała znaczną uwagę naukowców, również dlatego, że zaczęła się pojawiać w fi lmach pornografi cznych. Często jestem o to pytana. Pewnego dnia nawet zdarzyło się, że podczas jednej z regularnych wizyt w akademikach studenckich (odpowiadam wtedy na anonimowe pytania zapisane na kartkach wrzucanych do pudełka) jedna studentka zapytała: "Co zrobić, żeby mieć ejakulację?", podczas gdy inna napisała: "Co zrobić, żeby nie mieć ejakulacji?".

Oczywiście nasza kultura wysyła sprzeczne sygnały kobietom na temat płynów wydalanych przez narządy rozrodcze... lub ich braku. Z jednej strony ejakulacja kojarzona jest jako proces zachodzący u mężczyzn, a kobiece genitalia są, jak wiecie, "wstydliwe" - stąd u kobiet tak wyrazista i mokra czynność jest nieakceptowalna. Z drugiej zaś zdarza się to dosyć rzadko - a ciągła gonitwa za nowością połączona z dynamiką popytu i podaży powoduje, że taka rzadka właściwość kobiety, która jest zdolna do ejakulacji, jest ceniona i często dyskutowana. W efekcie kobiety, które zwracają uwagę na kulturowy przekaz na temat żeńskiego wytrysku, są skonsternowane.

Biologiczna informacja jest prosta: ejakulacja u kobiet jest produktem ubocznym jak męskie brodawki sutkowe i błona dziewicza. Kobiety różnią się między sobą bez względu na to, jakie kultura robi wokół tego zamieszanie. Znam taką, która nigdy nie miała ejakulacji - aż do momentu tuż po przejściu menopauzy, kiedy związała się z nowym partnerem. Nagle jej organizm zaczął wydalać ćwierć kubka płynu podczas każdego orgazmu. Powodem mogła być zmiana partnera, zmiany hormonalne związane z menopauzą albo żadne z powyższych - nie mam pojęcia.

To prowadzi do ważnej myśli na temat narządów płciowych: czasami robią się wilgotne i wydzielają zapach. Jest to określona woń o bogatym ziemistym bukiecie, pachnąca trawą i bursztynem z nutką drewna piżmowego. Genitalia często wydzielają woń, jak również bywają kleiste i lepkie. Wydzieliny prawdopodobnie są różne w kolejnych etapach twojego cyklu menstruacyjnego, zmieniają się razem z twoim wiekiem oraz dietą - każda kobieta jest inna.

Wcale mnie nie zdziwi, jeśli zapach czy konsystencja twojej wydzieliny z narządów płciowych nie kojarzy ci się z pięknem i czarem - w końcu tak jesteśmy uczone postrzegać swoje genitalia. Ale to, jak postrzegasz swoje ciało i jego wydzieliny, to wiedza nabyta, a akceptacja swojego ciała takim jakie jest przyczyni się do bardziej intensywnego przeżywania pożądania oraz większych i lepszych orgazmów.

Tekst jest fragmentem książki Emily Nagoski "Ona ma siłę", która ukazała się nakładem wydawnictwa Buchmann.