Alina Henzel - Korzeniowska o masturbacji bez tajemnic

Istotą aktu masturbacyjnego jest rozładowywanie napięcia seksualnego bez udziału partnera. Druga osoba czy osoby uczestniczą w tym akcie, ale... tylko w umyśle człowieka masturbującego się i przybierają formę fantazji erotycznych.

Bywa, że podczas masturbacji towarzyszy człowiekowi drugi partner, ale jego zachowanie ma charakter bierny i polega na obserwowaniu zachowania osoby masturbującej się. Zdarza się też, że podczas pettingu partnerzy wzajemnie się masturbują.

Masturbują się zarówno mężczyźni jak i kobiety. Choć wyniki badań naukowych i sondaży wskazują na większą aktywność mężczyzn w tym zakresie. Robią to niemal wszyscy, ale nikt nie chce się to tego przyznać. Z licznych badań wynika, że około 94 proc. mężczyzn i ponad 80 proc. kobiet masturbuje się często lub regularnie.

Inne określenia tej czynności to: onanizm, autoerotyzm, ipsacja, samogwałt, choć można by dyskutować, czy wszystkie z tych pojęć są równoważne znaczeniowo pojęciu masturbacja.

Wokół masturbacji narosło wiele mitów, stereotypów, których istotą jest de facto zniekształcanie wiedzy naukowej i generowanie lęku. Mimo rzetelnej wiedzy naukowej masturbację traktuje się nadal jako głównego sprawcę wielu dysfunkcji psychoseksualnych, chorób psychicznych i somatycznych.

Oczywiście, jak każda czynność nadmiernie wykonywana, wiąże się z niebezpieczeństwem dla człowieka, bo zaczyna mu zwyczajnie szkodzić, zarówno w sensie psychicznym jak i somatycznym.

A przecież jest to powszechne, fizjologiczne zachowanie w rozwoju psychoseksualnym człowieka, którego początki są zauważalne już we wczesnym okresie życia (3-5 lat). Dzieci podczas snu lub w półśnie również masturbują się, choć ich zachowanie nie ma charakteru zamierzonego, tak jak to jest w późniejszym okresie życia człowieka.

Niektóre zwierzęta również się masturbują, choć może to zabrzmieć jak bardzo wątpliwe pocieszenie dla tych osób, które "podejrzewają" siebie, iż są uzależnione od masturbacji.

"Rozkwit" masturbacji następuje zazwyczaj podczas okresu dorastania. W tym szczególnym etapie życia młody człowiek w ten sposób rozładowuje napięcie seksualne, bo nie czuje się gotowy do współżycia seksualnego z partnerem.

Potrzeba masturbowania się z reguły zanika, a przynajmniej maleje w momencie podjęcia przez człowieka współżycia seksualnego. Aby tak się stało, kontakty seksualne powinny mieć charakter regularny i dostarczać człowiekowi satysfakcji . W przeciwnym razie człowiek nie zrezygnuje z chęci rozładowywania napięcia seksualnego w formie masturbacji. A przynajmniej będzie mu trudno.

Podsumowując, można powiedzieć, że masturbacja spełnia 4 funkcje:
• jest swoistym, naturalnym "treningiem" w rozwoju psychoseksualnym młodego człowieka, wprowadzającym go w meandry współżycia seksualnego;
• urozmaica życie seksualne par już regularnie współżyjących ze sobą;
• stanowi funkcję zastępczą dla człowieka w sytuacji chwilowej izolacji od stałego partnera (pobyt w szpitalu, wyjazd do odległego kraju, ciąża i pierwszy etap po urodzeniu dziecka u kobiety, i inne );
• jest podstawowym i jedynym sposobem rozładowania napięcia seksualnego. Tak się dzieje u osób, które między innymi z powodu niskiej samooceny mają ogromną trudność w nawiązywaniu kontaktów społecznych a tym samym z potencjalnym partnerem seksualnym.

Masturbacja jako jedyny przejaw aktywności seksualnej występuje również w niektórych dewiacjach seksualnych.

Alina Henzel - Korzeniowska, psycholog , seksuolog i psychoanalityk, ekspert na forum www.seksuolog.org.pl