Mykoplazmoza: Przyczyny, objawy i leczenie
Mykoplazmoza to groźna choroba wywoływana przez lekooporne bakterie. W pierwszej kolejności atakuje układ oddechowy, wywołując atypowe zapalenie płuc, i moczowy, a także narządy rozrodcze. Najczęściej zmagają się z nią dzieci, nastolatki i młodzi dorośli, bardzo łatwo się nią zarazić. Nieleczona mykoplazmoza może też doprowadzić do zapalenia stawów, mięśnia sercowego, a nawet opon mózgowo-rdzeniowych. Jak odróżnić zakażenie mykoplazmami od innych infekcji górnych dróg oddechowych? Jakie objawy powinny nas zaniepokoić i na czym polega leczenie?
Mykoplazmoza to choroba wywołana przez najmniejsze bakterie świata – mykoplazmy. Mają one bardzo specyficzną budowę (nie posiadają błony komórkowej), a rozmiarem przypominają wirusy. Wykształciły wiele mechanizmów, które ułatwiają im przyleganie do ludzkich błon śluzowych. Są też odporne na wiele antybiotyków. Na szczęście nie wszystkie mykoplazmy są dla nas zagrożeniem. Infekcje układu oddechowego wywołują przeważnie Mycoplasma pneumoniae, a układu moczowo-płciowego Mycoplasma hominis, Ureaplasma parvum i Ureaplasma urealyticum. Tymi pierwszymi zarazić można się drogą kropelkową. Najbardziej narażone są na to małe dzieci przebywające w żłobkach, przedszkolach i szkołach, a także mający z nimi kontakt dorośli. Warto wiedzieć, że do gwałtownego wzrostu zachorowań w skali kraju dochodzi co 5-10 lat. Mykoplazmami odpowiedzialnymi za infekcje moczowo-płciowe można się zarazić przez stosunek seksualny. Przyczyną zakażeń noworodków jest z kolei poród naturalny i przechodzenie przez drogi rodne chorej matki.
Mycoplasma pneumoniae atakuje układ oddechowy i wywołuje szereg infekcji. U małych dzieci najczęściej dochodzi do zakażenia górnych dróg oddechowych, u starszych dzieci i dorosłych bakteria powoduje najczęściej zapalenie oskrzeli i atypowe zapalenie płuc. Choroba objawia się ogólnym złym samopoczuciem, gorączką, bólem głowy i mięśni, kaszlem z białą plwociną, znacznie rzadziej dochodzi do zapalenia błony bębenkowej i bólu ucha. Niektórzy pacjenci skarżą się też na wymioty i biegunkę. Charakterystyczne jest to, że infekcja rozwija się znacznie dłużej niż w przypadku chorób o innym podłożu. W zaawansowanym stadium w płucach pojawiają się też nacieki.
Mykoplazmoza moczowo-płciowa objawia się przede wszystkim pieczeniem i bólem przy oddawaniu moczu, a także charakterystyczną wydzieliną z cewki moczowej. Choroba znacznie częściej atakuje kobiety. Jest szczególnie niebezpieczna w trakcie ciąży – może doprowadzić do zakażenia wód płodowych i przedwczesnego porodu.
Zakażenie mykoplazmami powoduje rzadkie, ale groźne powikłania. Zalicza się do nich ostre zapalenie stawów, objawiające się obrzękiem i bólem zajętego stawu, a także zaczerwienioną skórą w pobliżu (u niektórych osób można zaobserwować rumień). Jeszcze groźniejszą sytuacją jest, gdy mykoplazmy atakują serce (powodują zapalenie mięśnia sercowego, które może prowadzić do trwałej niewydolności serca) lub mózg (prowadzą do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych).
Leczenie mykoplazmozy
Zdiagnozowanie mykoplazmozy nie jest prostym zadaniem, zwłaszcza w początkowej fazie. Infekcję trudno odróżnić od innych chorób dróg oddechowych. Pomocne jest badanie rentgenowskie klatki piersiowej, a także testy PCR. U niektórych osób mykoplazmoza mija samoistnie w ciągu kilku tygodni, u pozostałych konieczne jest przyjmowanie antybiotyków, na które bakterie nie są odporne (najczęściej makrolidy lub antybiotyki z grupy tetracyklin). Leczenie trwa 14-21 dni.
