Nie zatrzymam się, czyli jak maluch poznaje świat
Cierpliwość rodziców została sowicie nagrodzona i mały człowiek jest wreszcie na świecie. Ogromna radość przeplata się teraz z niepewnością – czy damy radę i poradzimy sobie z ogromem nowych obowiązków? Najbliższe miesiące obfitować będą w niespodzianki! Młodzi rodzice z zaskoczeniem obserwować będą szybki rozwój malucha – ani się obejrzą, a noworodek stanie się pełnym życia dwulatkiem.
Wśród wielu obaw, które towarzyszą młodym rodzicom jedna wysuwa się na prowadzenie już w pierwszych dniach życia dziecka - czy nasza pociecha rozwija się prawidłowo? Mimo, że każdy maluch jest inny i rozwija się w swoim własnym tempie znajomość ważnych etapów w życiu dziecka pomoże szybko wychwycić nawet najmniejszą nieprawidłowość i podjąć w porę odpowiednie kroki!
Najtrudniejszy pierwszy krok
Noworodek przychodzi na świat z kilkoma bezwarunkowymi odruchami, które stopniowo znikną przed ukończeniem czwartego miesiąca życia. Gdy podasz dziecku palec zaciśnie on swoją piąstkę tak mocno, że spokojnie będziesz w stanie unieść malucha do góry, a podtrzymując dziecko pod pachami i unosząc je w górę zobaczysz jak rusza nóżkami, tak jakby chodziło w powietrzu. Wzrok noworodka nie jest jeszcze dobrze rozwinięty, ale maluch dobrze słyszy i rozróżnia podstawowe smaki.
Już w pierwszych miesiącach życia dziecka możesz również poznać jego temperament - maluchy spokojne i ciche rzadko kiedy wyrastają na przysłowiowe "żywe srebra"!
Pierwszy graniczny moment w życiu dziecka to bez wątpienia 6 miesięcy. Półroczny maluch doskonale siedzi z podparciem i coraz częściej próbuje samodzielnie utrzymać w tej pozycji równowagę. Dziecko w tym wieku umie już zazwyczaj "pełzać", toczy się po podłodze i łóżeczku i z zaskakującą ciekawością obserwuje otaczający je świat.
Półroczne dziecko odróżnia już "swoich" - uśmiecha się na widok babci lub dziadka, wyciąga do nich rączki i zachęca do wspólnej zabawy. Niemowlak potrafi również śpiewać i gaworzyć i sprawnie łączy dźwięk z jego źródłem. W tym wieku rośnie również świadomość tego, kim jest, uśmiecha się na przykład do swojego odbicia w lustrze.
U półrocznego malucha nie powinny jeszcze niepokoić nieprzespane noce - dziecko wciąż budzić będzie głód i tęsknota za mamą.
Najgorsze za nami?
Wielu rodziców niecierpliwie wyczekuje pierwszych urodzin swojej pociechy. To faktycznie kolejny graniczny moment w życiu malucha, teraz każdy dzień będzie przynosił nowe niespodzianki!
Roczne dziecko lubi już chodzić trzymane za rękę, ale jego uchwyt stopniowo słabnie, to ewidentny znak, że maluch jest już gotowy na próbę samodzielnego zwiedzania otaczającej go rzeczywistości. Jeśli jednak twoje dziecko nie zaczęło jeszcze chodzić, nie wpadaj w panikę! Niektóre maluchy stawiają pierwsze samodzielne kroki nawet po ukończeniu piętnastego miesiąca życia. Niemowlak potrafi już samodzielnie unieść drobny przedmiot, wkładać i wyciągać mniejsze przedmioty np. z pudełka, niektóre dzieci uwielbiają już klocki, potrafią nawet układać z nich pierwsze małe budowle!
W tym wieku niemowlęta skupiają się na doskonaleniu jednej umiejętności. Jeśli maluch uczy się właśnie chodzić może mieć problemy z nauką mówienia, to norma, która nie jest żadnym powodem do niepokoju.
Mam dwa latka, dwa i pół
Teraz przyszedł czas na doskonalenie nabytych wcześniej umiejętności. Dwulatek porusza się już prawie samodzielnie przytrzymując się np. mebli, samodzielnie wstaje i siada. Maluch zaczyna również demonstrować wszystkie swoje nastroje począwszy od zadowolenia i miłości skończywszy na złości i potrzebie niezależności. Dwa lata to okres, w którym dziecko zaczyna rozumieć, że jest odrębnym bytem.
Dwulatek chętnie poznaje świat, a otaczająca go rzeczywistość jest dla niego sporym wyzwaniem. To również wyzwanie dla rodziców! Zamiast kurczowo trzymać malucha za rękę powinni oni już teraz dać mu trochę wolności, zaufać, ze sobie poradzi, uczyć samodzielności i pozwalać na pierwsze własne decyzje i ...kroki.
W tym wieku maluch zaczyna wypowiadać coraz więcej słów - na początku w swoim własnym języku, posiłkuje się również mimiką i uśmiechem, by znaleźć porozumienie z rodzicami.
Rodziców dwulatka zaniepokoić może brak chęci poznawania tego, co nieznane. Dwulatki są ciekawskie, chętnie wchodzą tam, gdzie nie powinny, wspinają się i testują wszystko co wpadnie im w ręce. Dziecko podświadomie robi wszystko, by jak najlepiej poznać otaczający je świat - dotyka przedmiotów, liże je i wkłada do buzi - te zachowania są jak najbardziej normalne, a naszą czujność powinien wzbudzić raczej ich brak!
Nie zatrzymam się!
Trzylatek kocha ruch. Maluch jest teraz dosłownie wszędzie i ciężko zapanować nad jego energią. Wciąż poznaje otaczający go świat i uczy się go na swój własny sposób. Przeciętny trzylatek powinien utrzymać się na jednej nodze przynajmniej przez sekundę, rzucić do przodu piłkę, ale również samodzielnie umyć ręce czy zjeść zupę za pomocą łyżki. Brak takich umiejętności może w tym wieku wzbudzić niepokój rodziców, warto wtedy skontaktować się ze specjalistą i sprawdzić czy nasza pociecha rozwija się prawidłowo.
Trzylatek jest odważny, lubi wyzwania. W tym miejscu warto wspomnieć o nieprzecenionej roli rodziców. To właśnie oni powinni delikatnie zachęcać malucha do samodzielnego poznawania świata, będąc jednocześnie trzy kroki za swoją pociechą i dając jej tak niezbędne poczucie bezpieczeństwa. Maluch umie więcej niż nam się wydaje, warto mu zaufać i pozwolić na trochę samodzielności. Będzie to miało pozytywny wpływ na jego dalszy rozwój.
Oczywiście póki co to właśnie rodzice stanowią centrum jego wszechświata, ale ta granica zaczyna się powoli przesuwać. Większość dzieci chętnie poznaje swoich rówieśników, bawi się z nimi, uczy się również np. dzielić zabawkami z czym duży problem ma chociażby półtoraroczny niemowlak.
W tym wieku dziecko zna już około 1000 słów i potrafi składać z nich pierwsze krótkie, ale logiczne zdania. Potrafi skupić się na samodzielnej zabawie, podczas której zazwyczaj rysuje lub bawi się klockami.
Trzy lata to doskonały moment, by zacząć uczyć naszą pociechę empatii, opieki nad słabszymi i dzielenia się z innymi swoją własnością.
Mama wie najlepiej
Prawidłowo rozwijające się dziecko jest ciekawe świata i otwarte, chętnie uczy się nowych rzeczy, poznaje otaczającą je rzeczywistość, wychodzi naprzeciw wyzwaniom. Warto jednak pamiętać, że maluch rozwija się w swoim własnym tempie i porównywanie go do innych dzieci może być dla niego krzywdzące. Rodzice powinni wnikliwie obserwować swoją pociechę i ufać swojej intuicji, w końcu mama wie najlepiej!
