Pięć powodów, dla których warto jeść pieczarki

Zaletą pieczarek jest nie tylko ich grzybowy aromat, ale też wartości odżywcze. Są źródłem witamin: C, D, B1, B2, B3, B5, B6, B9, B12 oraz minerałów: wapnia, fosforu, potasu, żelaza, sodu i cynku. Zawierają też związki hamujące wzrost bakterii i wzmacniające odporność. W większości składają się z wody, więc gotowane lub duszone we własnym sosie (ale nie smażone na tłuszczu) są niskokaloryczne (22 kalorie w 100 g).

Chronią komórki przed wolnymi rodnikami. Porcja (ok. 80-100 g) pieczarek ma nawet 5 miligramów silnego przeciwutleniacza - ergotioneiny. Zmniejsza on uszkodzenia komórek powstałe w wyniku napromieniowania czy niedotlenienia (udarów). Naukowcy wykazali, że pieczarki zawierają 12 razy więcej ergotioneiny niż uważane za dużo zdrowsze kiełki pszenicy!

Regulują poziom cholesterolu. Ta sama porcja surowych pieczarek dostarcza 1/4 dziennego zapotrzebowania na niacynę (witaminę B3), która odpowiada za utrzymanie właściwego poziomu cholesterolu i rozszerza naczynia krwionośne. Zawarte w pieczarce lowastatyny i mykoproteiny także absorbują cholesterol z diety.

Poprawiają nastrój i pomagają schudnąć. Ugotowane pieczarki są jednym z najlepszych źródeł tryptofanu, który ma działanie antydepresyjne. Ogranicza też apetyt na słodycze oraz produkty mączne.

Zastępują mięso. Są dobrym źródłem witaminy D, aminokwasów egzogennych i żelaza, czyli składników, których może brakować osobom unikającym mięsa w diecie.

Zapobiegają nowotworom. Substancje w nich zawarte blokują działanie enzymu aromatazy, którego wysoki poziom w organizmie uważany jest za jedną z przyczyn raka piersi. Badania dowiodły, że kobiety po menopauzie, które jadły codziennie te grzyby (świeże lub suszone), rzadziej chorowały.

Uwaga! Duża ilość błonnika - chityny, z której zbudowane są komórki pieczarek - może powodować, że osoby z wrażliwym żołądkiem mają problem ze strawieniem tych grzybów. Gotowanie i duszenie sprawia, że są łatwiej strawne.

Pieczarkowe ABC

W sklepach i na bazarach dostaniesz kilka odmian.

Białe: Najdelikatniejsze w smaku, najlepiej nadają się do jedzenia na surowo. Mają więcej błonnika niż brązowe. W temp. ok. 4 st. (na środkowych półkach lodówki) mogą leżeć maksymalnie 4 dni.

Brązowe: O mocniejszym aromacie. Znawcy twierdzą, że ich smak bardziej niż białych pieczarek zbliżony jest do grzybów leśnych. Są też trwalsze niż białe. W temp. 4 stopni mogą leżeć do 6 dni. Zawierają więcej witaminy B2 i D, niż ich jasne kuzynki.

Portobello: Duże, o średnicy nawet 10 cm. W smaku i aromacie zbliżone do brązowych. Świetne do faszerowania i na grilla.

Nasza rada: Myjąc pieczarki, rób to krótko, bo jeśli nasiąkną wodą, stracą zapach i smak.

Przepisy pełne smaku

Pieczarki marynowane

Pieczarki opłucz, końce nóżek odetnij. Zalej grzyby wodą w dużym garnku. Dodaj po łyżce soli i octu na każdy litr wody. Doprowadź do wrzenia, gotuj 5 min. Odcedź. Włóż grzyby do słoików. Dodaj do każdego po 2-3 listki laurowe, 2-3 ziarna ziela i łyżeczkę gorczycy. Składniki marynaty gotuj ok. 5 min. Gorącą marynatą zalej pieczarki. Pasteryzuj słoiki ok. 10 min. Ostudź.

Grzybowe babeczki

Pieczarki opłucz. Kapelusze obierz, odetnij końce nóżek. Pokrój grzyby w kostkę. Podsmaż na oleju z cebulą i przyprawami. Zmiksuj jajka, mleko, olej i cukier. Wsyp mąkę z proszkiem i sodą, dodaj pieczarki i ser pokrojony w kostkę. Wymieszaj, przełóż do foremek na babeczki (nakładaj niepełne). Piecz ok. 15 min. w 180 st.