Tym gatunkom niestraszne jest ciepło kaloryfera. Pielęgnacja roślin doniczkowych w sezonie grzewczym

Nazywana jest wężownicą, za sprawą długich i mieczowatych liści. Nosi także miano rośliny żelaznej. Dzieje się tak ze względu na dość małe wymagania uprawowe. Będzie doskonałym wyborem dla nieco zapominalskich osób. Doskonale prezentuje się we wszystkich wnętrzach, zarówno tych tradycyjnych, jak i bardziej nowoczesnych.

Zdecydowanie woli suszę od częstego podlewania. Będąc gatunkiem sucholubnym doskonale odnajdzie się w pobliżu ciepłego kaloryfera. Bez problemu przeżyje miesiąc bez wody. Magazynuje wodę w mięsistych liściach, a to pozwala jej korzystać z zapasów wedle potrzeby. Najgroźniejsze dla prawidłowego wzrostu rośliny jest przelanie jej korzeni, które najczęściej zdarza się w okresie jesienno-zimowym. Nadmierne nawadnianie to szybka droga do gnicia rośliny, lepiej więc tego unikać.

Naturalnie występuje w lasach Dalekiego Wschodu i należy do rodziny roślin szparagowatych. Rośnie dość powoli, wytwarzając skórzaste, eliptyczne i ostro zakończone liście. W okresie kwitnienia obsypuje się gwiazdkowatymi kwiatami, które wyrastają bezpośrednio z podłoża. To jedna z najbardziej cieniolubnych roślin. Do jej uprawy warto wybrać średnio lub mocno zacienione pomieszczenia. Z powodzeniem przyjmie się tam, gdzie inne rośliny zazwyczaj źle rosną. Warto ustawić ją w korytarzu, sypialni, łazience lub pomieszczeniach z oknem skierowanym na północ.

Źle reaguje na zbyt długą ekspozycję na naturalne światło słoneczne. Nie lubi nadmiaru wody i o wiele lepiej radzi sobie z krótkotrwałą suszą. W okresie jesieni i zimy należy podlewać ją co 7-14 dni. Dobrze znosi suche powietrze będące efektem ubocznym startu sezonu grzewczego. Jest odporna na kurz, dym, opary z kuchenek oraz częste wahania temperatury.

Czytaj również: Kalendarz i domowe metody nawożenia roślin doniczkowych

Wyróżnia ją egzotyczne pochodzenie i oryginalny wygląd. Należy do rodziny ananasowatych i jest kuzynką ananasa jadalnego. Naturalnie można spotkać ją w tropikalnych lasach Ameryki Środkowej oraz Południowej. Obecnie staje się coraz chętniej uprawianą rośliną doniczkową. Zakwita pod koniec lata i przy właściwej pielęgnacji może kontynuować kwitnienie aż do lutego.

Nie toleruje bezpośredniego nasłonecznienia, dlatego warto umieszczać ją na parapetach okien północnych i wschodnich. Jesienią i zimą doskonale radzi sobie w temperaturze pokojowej. Ma rozłożysty system korzeniowy, z tego względu lepiej posadzić ją w dość szerokiej doniczce.

To jedna z bardziej wytrzymałych roślin, odpornych na ciepło unoszące się z grzejnika. Wymaga regularnego i umiarkowanego podlewania. Najlepiej ustawić roślinę w głębokiej podstawce wypełnionej drobnymi kamyczkami i zalanej wodą. Takie rozwiązanie polepszy wilgotność powietrza w najbliższym otoczeniu rośliny.

Fiołek afrykański często nazywany jest także sępolią. To gatunek, który pochodzi z terenów Afryki Wschodniej. Obecnie hoduje się setki jego wielobarwnych odmian. Kwiaty fiołka afrykańskiego zebrane są w bukiety o kolorze czerwonym, różowym, purpurowy, białym lub niebieskim.

Lubi stanowiska widne, ale nie bezpośrednio nasłonecznione. Warto pamiętać o regularnym  i oszczędnym podlewaniu. Najlepiej sprawdzi się woda o temperaturze pokojowej. Pod żadnym pozorem nie wolno zamoczyć liści oraz kwiatów. To mogłoby doprowadzić do gnicia liści, porażenia przez choroby oraz poparzenia przez słońce. Fiołek nie lubi miejsc narażonych na przeciągi. Specjalna budowa liści chroni go przed nadmierną utratą wilgoci. Dzięki temu bez problemu przetrwa w pobliżu kaloryfera oraz przy dość suchym powietrzu. Należy zapewnić mu sporo wolnej przestrzeni, aby mógł bujnie rosnąć i obficie kwitnąć.

Jeśli chcesz, by rośliny w doskonałym stanie przetrwały cały sezon grzewczy, pamiętaj o przestrzeganiu kilku zasad właściwej pielęgnacji:

Sprawdź również:

Jesienne opryski drzew owocowych. Ten preparat jest najskuteczniejszy

Czego nie lubi borówka amerykańska? Tego nigdy nie sadź obok niej!