Święto wegetarian

Pierwszy października w wielu krajach świata to Międzynarodowy Dzień Wegetarianizmu. W Polsce dzień ten istnieje od 1998 r. Środowisko wegetariańskie obchodziło go organizując pogadanki na temat bezmięsnej diety i przygotowując degustacje wegetariańskich przysmaków. Na przykład w Warszawie w wegetariańskich barach i restauracjach można było za symboliczną cenę spróbować halavy (deser indyjski) z truskawkami lub bakaliami.

Rezygnacja z mięsa - to najprostsza definicja wegetarianizmu. W zamian spożywa się więcej warzyw, owoców, zboża i nabiału. W granicach wegetarianizmu istnieje jednak kilka różnych kierunków, z których każdy postuluje całkiem odmienny sposób żywienia.

Wśród wegetarian znajdziemy m.in.: lakto-wegetarian, którzy nie jadają ani mięsa ani jajek; wegan, którzy odżywiają się wyłącznie roślinami i rezygnują nie tylko z mięsa, ale i ze wszystkich pokarmów pochodzenia zwierzęcego. Witarianie z kolei wykluczają z diety pokarmy gotowane i jedzą tylko surowe warzywa i owoce, a frutarianie pozostają wyłącznie przy owocach i orzechach.

Wśród nas najwięcej jest jednak lakto-owo-wegetarian, czyli po prostu jaroszy - osób, które z rozmaitych przyczyn nie jedzą mięsa. Niektórzy łączą to ze zmianą stylu bycia, wiarą czy przekonaniami, inni uważają, że niejedzenie mięsa jest zdrowe, lub że taka dieta da im długie życie. Są też osoby, które po prostu mięsa nie lubią.

Sam termin "wegetarianizm" pochodzi z łaciny, od słów "vegetabilis" - roślinny i "vegetare" - rosnąć, kwitnąć, rozwijać się. Po łacinie "vegetus" znaczy tyle co zdrowy, krzepki, silny.

Początek wegetarianizmu jest nieznany; środowiska wegetariańskie uważają jednak, że jest znany od tysięcy lat, a jaroszami rzekomo byli: Sokrates, Platon, Newton, Szekspir, Lew Tołstoj, Maksym Gorki, George Bernard Shaw, Mahatma Gandhi, Albert Einstein a od pewnego czasu - Lech Wałęsa.