Jak zdradzają Polacy? Pięć ciekawych faktów o niewierności

Lato to czas podróżowania, urlopów w egzotycznych miejscach, poznawania nowych osób, przebywania w egzotycznych miejscach i fascynujących okolicznościach przyrody. Choć ciepłe miesiące wystawiają nas na wiele pokus, podczas pozostałych pór roku niewierność również przychodzi nam zaskakująco łatwo. Coraz łatwiej. Oto garść statystki na temat niewierności Polaków.

Już 39 proc. Polaków deklaruje, że choć raz w życiu przydarzył im się pozamałżeński seks i widać, że odsetek ten z roku na rok jest coraz wyższy (w 2011 było to 22 proc., w 2014  - 32 proc.). Nawiązywanie kontaktów pozamałżeńskich staje się normą i wzbudza coraz mniejsze kontrowersje. Na pytanie "czy znasz kogoś, kto dopuścił się zdrady" twierdząco odpowiedziało aż 86 proc. mężczyzn i 72 proc. kobiet. Z drugiej strony przeżycie całego życia w jednym związku, a przede wszystkim, dochowanie wierności jest dziś traktowany jako prawdziwie heroiczny wyczyn.

Pierwsza zdrada jest zazwyczaj powodem poważnego i długotrwałego kryzysu małżeńskiego, a często także rozwodu. W małżeństwach z dłuższym stażem, czyli u osób po 50. roku życia, skok w bok rzadziej kończy się rozstaniem. Nie tylko więc zdradzamy częściej, ale także z roku na rok coraz bardziej oswajamy się z myślą, że niewierność prędzej czy później stanie się udziałem każdego małżeństwa. Aż 71 proc. mężczyzn i 62 proc. kobiet uważa, że każdą niewierność da się jakoś wytłumaczyć i uzasadnić. Zaskakuje jednak fakt, że kobiety są bardziej skore do wybaczania skoków w bok. Na pytanie "czy zdrada musi oznaczać koniec związku?" przeczeniem odpowiedziało 31 proc. mężczyzn i aż 42 proc. kobiet.

Zapytani o powody swej małżeńskiej niewierności, Polacy najczęściej podają brak satysfakcji z małżeństwa, w którym żyją: konflikty z żoną lub mężem, niezadowolenie z życia seksualnego, albo fakt, że współmałżonek nie spełnia konkretnych oczekiwań w seksie. Często za zdradą stoi też długotrwały stres zawodowy i potrzeba odreagowania. Do niewierności dochodzi też, gdy małżonkowie mieszkają daleko od siebie i na co dzień nie utrzymują kontaktów seksualnych. Zdarzają się również jednorazowe skoki w bok pod wpływem alkoholu, często z resztą na jednym razie się nie kończy.

Gdzie znajdujemy partnerów do zdrady? Osoby między 18. a 25. rokiem życia szukają najbardziej aktywnie - w aplikacjach i internetowych serwisach randkowych. Starsze grupy wiekowe poznają partnerów seksualnych w realnym życiu, często w pracy lub przy okazji wyjazdów służbowych, w delegacjach często dochodzi też do zdrady. Aż 18 proc. aktów niewierności odbywa się pod wpływem alkoholu, choć trudno powiedzieć, że to alkohol jest głównym winowajcą, raczej po prostu ułatwia nawiązanie kontaktu i przyspiesza seks. Młodsi zdradzają się podczas spotkań w domach, coraz powszechniejsze staje się też wynajmowanie hotelowych pokojów na godziny. Osoby starsze i majętniejsze częściej decydują się na kilkudniowe wyjazdy z kochaniem lub kochaną - do hotelu w atrakcyjnym miejscu lub do SPA z luksusowymi zabiegami.

Zdecydowanie częściej zdradzają osoby wykształcone, mieszkające w dużych miastach, dobrze sytuowani pracownicy dużych firm i korporacji, a także osoby pracujące pod dużym obciążeniem psychofizycznym. Co ciekawe, mieszkanie na wsi i w małym miasteczku przestało chronić Polaków przed zdradą, ponieważ sporo mieszkańców wsi migruje dziś do miast, albo często w nich bywa. Coraz więcej osób, młodych i w średnim wieku, znajduje też seks w internecie.

Zgodnie ze stereotypem, częściej zdradzają mężczyźni (46 proc.) niż kobiety (32 proc.), choć kobiece romanse nierzadko przeistaczają się w wielomiesięczne, a nawet wieloletnie związki, funkcjonujące równolegle do oficjalnego małżeństwa. Mężczyźni, szczególnie młodzi, zwykle decydują się na jednorazowe skoki w bok, albo krótkie, burzliwe romanse. Panowie po 50. roku życia wiążą się z partnerkami na dłużej, często też wspierają je finansowo.

Wszystkie opisane w tekście statystyki pochodzą z badania "Ryzykowne zachowania Polaków, edycja 2016", realizowanego przez Centrum Profilaktyki Społecznej oraz Zakład Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora.