Zaproszenia ślubne: zakazy

Kiedy już wybierzecie czcionkę na zaproszenie, używajcie jej we wszystkich wkładkach i na innych drukowanych materiałach. Czcionka, stanowi część całej oprawy ślubu, więc chociaż obojgu wam może się podobać np. cieniowana czcionka rzymska, jak i bardzo ozdobne litery, nie powinno się ich mieszać.

Zaproszenie zobowiązuje do prezentu, dlatego w bardzo złym guście jest dołączenie do niego np. "pomocnej" listy sklepów, w których młoda para ma rejestr prezentów. Wskazówek bez problemu mogą udzielić rodzice lub druhny i drużbowie.

Często panna młoda lub pan młody ponownie wstępujący w związek małżeński uważają, że mają już wszystko, czego potrzebują i ich wolą jest, by goście przybyli bez prezentów. Wręczanie prezentów nowo poślubionym jest bardzo radosną i miłą tradycją, dlatego informacja "bez prezentów" nie powinna pojawić się na zaproszeniu. Członkowie rodziny, druhny i drużbowie mogą udzielić tych informacji gościom.

Wieszanie zaproszenia na tablicy ogłoszeń w pracy nie jest dobrym pomysłem. Powoduje to, że każdy, kto je przeczyta, poczuje się zaproszony. Lepszym pomysłem będzie skorzystanie z tradycyjnej formy zaproszenia wręczanego osobiście lub wysyłanego pocztą - koniecznie na adres domowy.

Nigdy nie piszcie na zaproszeniu "bez dzieci" ani "tylko dorośli". Sposób adresowania koperty wskazuje dokładnie, kto jest, a kto nie jest zaproszony. Taka informacja może sprawić, że zaproszeni poczują się urażeni.

Musicie sobie uświadomić, że na drukowanie zaproszeń i wkładek należy przeznaczyć od sześciu do ośmiu tygodni. Pamiętajcie, że zaproszenia na duże śluby o formalnym charakterze trzeba wysłać co najmniej sześć tygodni wcześniej. Weźcie pod uwagę to, że adresowanie, składanie razem i wysyłanie może pochłonąć ogromnie dużo czasu. Zaplanujcie w waszym terminarzu kilka dodatkowych tygodni na przygotowanie zaproszeń.

MAGAZYN WESELE / tekst:  "Obyczaje ślubne według Emily Post", Wydawnictwo Cartalia Press, Warszawa 2008