Gołdap. Niezwykłe uzdrowisko
Na północno-wschodni kraniec Polski warto przyjechać z wielu powodów. Niektórzy szukają tu poprawy zdrowia, inni niezwykłych zabytków czy regionalnej kuchni. A wszyscy znajdą serdecznych, gościnnych mieszkańców.
Tuż przy prostej linii granicy z Obwodem Kaliningradzkim, którą Józef Wissarionowicz Stalin naszkicował na mapie cybuchem fajki w poprzek terenów dawnych Prus Wschodnich, znajduje się niezwykły region. Nazwy miejscowości przypominają, że tysiąc lat temu żyli tu Jaćwingowie. Są także pamiątki po niemieckich osadnikach, zamieszkujących te tereny przez setki lat.
Okolicę można ogarnąć wzrokiem z obrotowej kawiarni na szczycie Pięknej Góry, lub z tarasu widokowego zabytkowej wieży ciśnień w Gołdapi. Widać z niego konkatedrę pw. Najświętszej Maryi Panny i Matki Kościoła. Niegdyś odbywały się w niej msze w języku polskim, litewskim i niemieckim. Na skwerze nieopodal kościoła stoi pomnik Immanuela Kanta. Filozof z Królewca, który prowadził tak regularny tryb życia, że według jego spacerów regulowano zegarki, z rodzinnego miasta wyjechał tylko raz w życiu. Właśnie do Gołdapi.
Miasto jest także celem wizyt kuracjuszy, którzy chwalą zbawienne działanie tutejszych wód mineralnych i borowin. To jedyne uzdrowisko na Warmii i Mazurach szczyci się najczystszym powietrzem w Polsce. Kilka lat temu przy deptaku powstały tężnie oraz pijalnia wód z grotą solną, malowniczo położona nad granicznym jeziorem.
Wokół uzdrowiska znajdziemy intrygujące miejsca. W Stańczykach stoją wiadukty przedwojennej linii kolejowej, wysokie na 36,5 metrów, a długie na ponad 250. Kilka kilometrów dalej jest jeden z sześciu istniejących w Polsce trójstyków granic - Wisztyniec. A w Puszczy Rominckiej porozsiewane są Głazy Wilhelma II, upamiętniające cesarskie polowania. Po wojnie na terenie puszczy ukrywała się polska partyzantka antykomunistyczna. Na jesienny spacer można wybrać się na Piękną Górę, na której zimą działa jedyny w regionie wyciąg narciarski.
Magda Pinkwart
