Gdy mama wraca do pracy...

Oprócz znalezienia opieki dla malucha i ustalenia nowego podziału obowiązków domowych czeka je jeszcze jedno trudne zadanie - muszą uporać się ze swoim poczuciem winy wobec pozostawianego dziecka.

Specjaliści przekonują, że matka powinna opiekować się dzieckiem do jego 3. roku życia. Praktyka wygląda jednak najczęsciej tak, że dziecko w tym okresie trafia pod opiekę dziadków, niani lub do żłobka. Taka sytuacja może być dla niego korzystna - malec nabywa więcej doświadczeń, staje się bardziej otwary i ciekawy świata, łatwiej nawiązuje kontakty. Są też inne pozytywne aspekty takiej sytuacji - kobieta, która mogła wrócić do pracy, zaczyna odczuwać satysfakcję, że nie jest tylko matką i żoną, ale także dobrym pracownikiem. Może wykazać się w określonej dziedzinie. Znów staje się pewna siebie i czuje się spełniona. Mijają frustracje związane z ciągłym przebywaniem w domu.

Trudny powrót

Najtrudniej jest wrócić do pracy matkom, które po urlopie macierzyńskim spędziły jeszcze kilka lat na urlopie wychowawczym. Im dłużej trwał taki pobyt w domu, tym większa niepewnośc - czy potrafię przestawić się na zupełnie inny tryb życia, czy podołam nowym wyzwaniom, cz pogodzę obowiązki domowe z zawodowymi. Bywa, że zakład pracy, w którym kobieta pracowała przed porodem, już nie istnieje, albo jej stanowisko zostało zlikwiwdowane. Jeśli trzeba będzie poszukać całkiem innego zajęcia, warto się tym zająć odpowiednio wcześnie, a nie na tydzień przed zakończeniem urlopu wychowawczego. W sytuacji, gdy matka nadal chce sama wychowywać dziecko, a jednocześnie musi pracować, dobrym rozwiązaniem będzie praca na zlecenie wykonywana w domu, np. przepisywanie tekstów, robienie tłumaczeń, prowadzenie księgowości, itd.

Gdy już wrócisz do pracy:
- nie obwiniaj się, że pozbawiasz dziecka matczynej opieki - najważniejsza jest nie ilość, ale jakość czasu spędzanego z dzieckiem. Po powrocie do domu staraj się więc okazywać dziecku jak najwięcej czułości i zainteresowania.
- postaraj się oddzielać sprawy rodzinne od spraw zawodowych. W pracy skup się na swoich obowiązakch, nie myśląc cały czas o dziecku i nie wydzwaniając do niani. Do domu nie przynoś zaś problemów z pracy.
- gdy czujesz się przeciążona domowymi obowiązkami, proś o pomoc nie tylko męża, ale i mamę czy teściową
- im mniej czasu masz dla ropdziny, tym lepiej go zaplanuj. Weekend powinnaś przeznaczyć wyłącznie dla najbliższych.
- nie miej do siebie pretensji, że znów nie zdążyłaś czegoś zrobić - nic się nie stanie, jeśli pranie poczeka jeden dzień dłużej, a łazienkę wypucujesz w sobotę
- zwolnij trochę tempo i odpocznij, jeśli tylko czujesz się coraz bardziej rozdrażniona, zestresowana i źle sypiasz.

Warto wiedzieć:

1. Zgodnie z kodeksem pracy, kobieta opiekująca się dzieckiem w wieku do 4 lat nie może bez jej zgody być zatrudniana w godzinach nadliczbowych, nie może też być delegowana poza stałe miejsce pracy.

2. Pracownica wychowująca przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat ma prawo w ciągu roku do 2 dni zwolnienia od pracy, z zachowaniem prawa do pełnego wynagrodzenia.

3. Pracująca matka (zatrudniona przez czas dłuższy niż 4 godziny dziennie), która karmi piersią, ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy, wliczanych do czasu pracy. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie. Jeśli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej tylko jedna przerwa na karmienie.