Legenda Coco Chanel

Gabrielle Coco Chanel podawała długo, że przyszła na świat w 1893 roku w Auvergne, tak naprawdę jednak urodziła się dziesięć lat wcześniej w przytułku w Saumur jako nieślubne dziecko pary wędrownych kramarzy. W wieku 11 lat, po śmierci matki, oddano ją do sierocińca, do czego nigdy się nie przyznawała. Aby jeszcze dokładniej zamaskować swoje pochodzenie, kiedy była już sławna i bogata, zapłaciła swoim braciom za zniknięcie z jej życia.

Szyć nauczyła się w prowadzonej przez zakonnice szkole przy sierocińcu, gdzie dostrzeżono jej zdolności i ambicje. Imię Coco przybrała podczas krótkiej próby zrobienia kariery jako piosenkarka.

W 1910 roku wraz z pewnym młodym oficerem Coco ruszyła na podbój Paryża. Tam zafascynowany nią bogaty Anglik Boy Capel, pomógł jej otworzyć butik przy rue Cambon w Paryżu. Kupowała proste kapelusze w Galerie Lafayette i sama je wykańczała. Jej znakiem firmowym w czasie gdy modne nakrycia głowy ozdabiane były koszami kwiatów i owoców, była wyrafinowana prostota. Coco bardzo szybko stała się znana i już w 1913 otworzyła sklep w Deauville - snobistycznym kurorcie nadmorskim w Normandii.

Latem tego samego roku Coco wymyśliła swoją pierwszą autorską kreację. Po latach na opowiadała, że zrobiła to przypadkiem, dla wygody. "Rozcięłam z przodu starą dżersejową sukienkę, tak aby nie trzeba było wciągać jej przez głowę. Widzi pan, moja fortuna powstała dzięki staremu dżersejowi, który nałożyłam, ponieważ w Deauville było zimno" - tak po latach wspominała ten przełomowy moment. Nowy sklep nad morzem proponował luźne, niewymagające gorsetu stroje z dzianiny i flaneli oraz swetry z golfem, jakie nosili angielscy żeglarze.

Proste i funkcjonalne stroje Chanel trafiły w ducha epoki. W 1914 roku wiele kobiet, które dotąd spędzały czas w domach, zaczęło ochotniczo pracować przede wszystkim w szpitalach i służbach pomocniczych. Coco proponowała im stroje nadające się do pracy - żakiety z dzianiny, płócienne spódnice.

Po I wojnie światowej Chanel otworzyła dom mody w Paryżu, przyjaźniła się zarówno z artystami, jak i arystokracją. Dla swoich klientek była nie tylko krawcową, ale przede wszystkim kreatorką niepowtarzalnego stylu, który naśladowały. "To nie ja kazałam im obciąć włosy - wspominała po latach. Obcięłam własne i widocznie im się spodobałam".

W 1923 roku wypuściła pierwsze perfumy - Chanel Nr 5., które okazały się najlepiej sprzedającym się zapachem w historii XX wieku. Podczas swego panowania w świecie mody wylansowała m.in. ubrania wzorowane na męskich, kostiumy z żakietami, blezer, małą czarną sukienkę, sztuczną biżuterię, złote guziki, białe bluzki, bluzy marynarskie, układane spódnice, pikowane torby.

Po wybuchu II wojny światowej Chanel wycofała się ze świata mody na 15 lat. Mieszkała w Szwajcarii, z dala od Paryża i przyjaciół. Ale w wieku 71 lat powróciła do świata mody. Jej pierwsza kolekcja, którą pokazała w 1954 roku, została okrzyknięta jako wielkie fiasko. Coco nie załamała się i następnego dnia zaczęła pracę nad kolejną. I znów stała się królową mody i podbijała świat swoimi klasycznymi kostiumami. Zmarła w Paryżu w 1971 roku.