170. Rocznica urodzin Józefa Chełmońskiego

Józef Chełmoński zapisał się w polskiej historii sztuki jako czołowy reprezentant realizmu. Jego obrazy wystawiano m.in. w Monachium, Paryżu i Warszawie. Urodził się 7 listopada 1849 r. w Boczkach niedaleko Łowicza w rodzinie obdarzonej zmysłem artystycznym. To właśnie po uzdolnionych rodzicach odziedziczył niezwykły talent.

article cover

170. Rocznica urodzin Józefa Chełmońskiego

Chełmoński pozostawił po sobie wiele wybitnych dzieł. Ich cechą charakterystyczną była całościowa kompozycja ukazująca życie ludzkie na tyle przyrody. Artysta specjalizował się w malarstwie krajobrazowym, choć czasem sięgał także po tematy historyczne, związane z powstaniem styczniowym. Do najważniejszych obrazów Chełmońskiego należą m.in.: „Odlot żurawi”, „Babie lato”, „Noc księżycowa”, „Bociany”, „Wypłata robocizny” oraz „Kuropatwy na śniegu”.
Jego pierwsza indywidualna wystawa w Polsce odbyła się w 1890 r. Józef Chełmoński zdobył wiele międzynarodowych nagród, takich jak paryskie Grand Prix, a jego dzieła były wystawiane w światowych stolicach kultury.
Kłopoty w małżeństwie Chełmońskich pogłębiły się, gdy w 1887 r. umarł ich pierworodny syn Józef. Chłopiec nie przeżył nawet roku. Nie był to jednak koniec rodzinnych tragedii. W 1888 i 1889 r. ze światem pożegnali się również córka Hanna oraz syn Tadeusz. Chełmońskim udało się jednak wychować cztery córki: Marię, Zofię, Jadwigę i Wandę oraz dwóch synów: Tadeusza i Józefa. Ogrom przytłaczających problemów zmuszał artystę do izolacji i częstych wyjazdów do swej pracowni w miejscowości Kuklówka.
Podczas krótkiego pobytu w Warszawie wiosną 1878 r. poznał Marię Szymanowską, którą poślubił jeszcze w tym samym roku. Kobieta była jego daleką krewną. Niestety, ich życie rodzinne nie układało się najlepiej. Chełmoński stosował wobec swojej żony przemoc fizyczną.
+2
Masz sugestie, uwagi albo widzisz błąd na stronie?
Dołącz do nas

Najnowsze