Problemy w szkole, czy ze szkołą?

Bez pochopnych ostrych osądów

Postaraj się nie podważać autorytetu nauczyciela. Nie, wcale nie namawiamy cię do bezrefleksyjnego popierania wszystkich poczynań pedagogów. Jeśli jednak twoje dziecko usłyszy od ciebie absolutną krytykę nauczyciela, może poczuć się jak bezsilna ofiara niesprawiedliwości, a stąd tylko krok do tego, by ucznia opanowało poczucie bezradności. Poza tym... dzieci potrafią wykorzystać taką sytuację jako usprawiedliwienie swojego lenistwa.

Żadnych epitetów

Opanuj emocje. Pod żadnym pozorem nie pozwalaj sobie na pogardliwe słowa pod adresem nauczycieli. Twoje dziecko nauczy się, że tak oceniać można każdego, nawet osobę, której należy się szacunek. Chyba nie chciałabyś, by kiedyś, w chwili buntu i złości, nazwało tak ciebie lub dziadków, którzy będą stawiać mu jakiekolwiek niewygodne wymagania?

Skuteczna interwencja

Doprowadź do konfrontacji. Każda z nas ma we wspomnieniach obraz nielubianego, niesprawiedliwego nauczyciela. To jednak nie oznacza, że tak jest i w tym przypadku! Jeśli sytuacja się powtarza, idź do szkoły i porozmawiaj z pedagogiem. Okaż jednak swoją wolę współdziałania - to pozytywnie wpłynie i na całą sytuację, i na sposób traktowania twojego dziecka przez nauczyciela.

Niezbędne wsparcie

Dziecko straciło już jedną podporę. Wystarczy. Negatywna, być może nawet niezasłużona opinia ze strony nauczyciela musi boleć twoją latorośl. Tym bardziej warto jej więc okazać, że kochasz ją i wspierasz (to jednak nie znaczy, że akceptujesz bez zastrzeżeń) nawet wtedy, gdy rzeczywiście lub rzekomo zachowuje się źle.

Ukryte przyczyny

Zachowanie dziecka może być spowodowane problemami. I tak, milczący w domu nastolatek może przeszkadzać na lekcjach gadulstwem, bo chce zaimponować rówieśnikom, którzy negują np. jego sposób ubierania się. A może czuje się skrzywdzony wcześniejszą, niesłuszną oceną i teraz okazuje bunt pedagogowi, zamiast spróbować poprawić ten stopień? Szczera rozmowa jest niełatwa, ale jej efekty są tego warte!