Poskromić nieśmiałość!
Utrudnia relacje z otoczeniem i wywołuje niepewność. Sprawia, że unikasz ludzi, gdyż najmniejszy kontakt powoduje stres i rodzi zwątpienie. Z nieśmiałością należy jednak walczyć.
Dużo nas
Blisko połowa ludzi na świecie odczuwa strach przed otoczeniem, a około 10 procent cierpi na socjofobię, czyli zaburzenie lękowe, przy którym odczuwa się chorobliwy niepokój wobec wszystkich lub niektórych sytuacji społecznych. Fobia społeczna występuje częściej w krajach północnych niż śródziemnomorskich. Etiologia choroby nie jest do końca znana, gdyż przyczyn składających się na taki stan, może być wiele. Zwykle są to aspekty genetyczne wspierane czynnikami środowiskowymi oraz niską samooceną lub brakiem określonych umiejętności.
Strach przeraża
Nieśmiałość jako taka, nie jest chorobą, lecz pewną cechą, która w mniejszym bądź większym stopniu wpływa negatywnie na jakość relacji międzyludzkich. Silny strach przed otoczeniem odczuwany jest przez osoby, które obawiają się oceny. W ich świadomości istnieje przeświadczenie, że ich zachowanie, aparycja czy sposób rozmowy jest ciągle komentowany i wartościowany przez innych ludzi. Bezustannie zastanawiają się, co inni o nich myślą i jak ich postrzegają. To wywołuje lęk przed pomyłką, co pociąga za sobą strach przed swobodną wypowiedzią. Dlatego osoby te, często wycofują się z rozmów, szczególnie w szerszym gronie. Brak przekonania o własnej wartości, niedostateczna satysfakcja z osobistych osiągnięć i ciągłe powątpiewanie w swój charakter, prowadzą do odosobnienia i unikania innych ludzi.
Nieśmiałość na plus
Osoby nieśmiałe nie są jednak wcale odrzucane przez środowisko, w jakim się znajdują. Wręcz przeciwnie. Często są doceniane takie ich cechy, jak dyskrecja, spokój, wrażliwość, dlatego zazwyczaj one są wybierane na przyjaciół i powierników wielu sekretów. Co więcej, są dobrymi słuchaczami. W gruncie rzeczy, osoby nieśmiałe są często bardziej lubiane niż te przesadnie rozgadane i aroganckie. Jednak gdy lęki są dużą przeszkodą w komunikacji, warto zacząć nad sobą pracować i uczyć się śmiałości. Jest to zadanie czasochłonne i wymaga samodyscypliny oraz dobrych chęci, jednak wyniki warte są poświęcenia.
Chcieć znaczy móc
Często, by zmienić zdanie o sobie, wystarczy rozejrzeć się naokoło. Czy wszyscy są idealni i nikt nie popełnia błędów? Czy każdy rzeczywiście jest superprzebojowy i wygadany? Nie. Ludzie są różni i najważniejsze, by zdać sobie z tego sprawę. Nie istnieje żadna ogólnie przyjęta i obowiązująca hierarchia wartości i cech, dlatego czas skończyć z ciągłym stawianiem siebie na ostatnim miejscu. Jeśli komuś bardzo doskwiera nieśmiałość, warto małymi kroczkami zacząć udzielać się towarzysko - wtrącać krótkie zdania do grupowej rozmowy, podyskutować w cztery oczy z kimś równie spokojnym. Trudno znaleźć idealny i niezawodny sposób na nieśmiałość, gdyż z różnych powodów ona wynika i dobrze jest w sobie poszukać tego powodu. Kiedy go odkryjemy i przeanalizujemy, szybciej znajdziemy rozwiązanie.
Aleksandra Kaczmarek