Jakie są objawy prostaty u mężczyzn?
Z wiekiem, gdy w organizmie mężczyzny zmniejsza się produkcja męskich hormonów, prostata zaczyna się powiększać. To może prowadzić do kłopotów. Największe ryzyko rozwoju nowotworu przypada na późne dekady życia. Poza rakiem prostata (nazywana też gruczołem krokowym lub sterczem) zagrożona jest dwiema chorobami: stanem zapalnym oraz przerostem. Zapalenie stercza jest domeną głównie młodych mężczyzn. Symptomy przerostu prostaty pojawiają się zwykle w szóstej i siódmej dekadzie życia.
Zapalenie i przerost, w przeciwieństwie do długo „niemego” raka, powodują cały szereg dolegliwości. Skutkiem powiększeniu gruczołu krokowego (bez względu na przyczynę) są trudności w oddawaniu moczu, co przejawia się: długim czekaniem na mocz (zwłaszcza rano) oraz oddawaniem go w małych porcjach i leniwym strumieniem.
Mogą te mu towarzyszyć częste parcia na pęcherz, także w nocy (przerywające sen i zmuszające do wstawania z łóżka), jak również gwałtowne parcie na pęcherz (z oddaniem moczu natychmiast, bez względu na miejsce i okoliczności).
Ostre zapalenia prostaty przebiegają na ogół z silnym bólem oraz gorączką. Natomiast dla zapaleń przewlekłych charakterystyczna jest tzw. prostatodynia – cały zespół objawów, o które lekarz zwykle pyta pacjenta, gdyż ten ma kłopot z ich opisaniem. Są to między innymi: bóle w kroczu, uczucie ciągnięcia, pieczenia itd., mogące się nasilać w pozycji siedzącej i podczas oddawania stolca.
Panowie, którzy ukończyli 45 lat powinni co roku kontrolować prostatę, zaś mężczyźni z rodzin obciążonych rakiem tego gruczołu badania powinni zacząć nawet 5 lat wcześniej.
Kontrola obejmuje wizytę u urologa z badaniem per rectum (czyli palcem przez odbytnicę), oraz oznaczenie stężenia PSA (antygenu swoistego dla prostaty, ang. Prostate Specific Antygen) w surowicy krwi.
Oznaczanie stężenia PSA w surowicy krwi jest głównym badaniem przesiewowym w kierunku raka prostaty. Jego nieprawidłowy wynik wymaga jednak wyjaśnienia przyczyny, gdyż rak tego narządu jest tylko jedną z możliwych chorób (stężenie PSA wzrasta też w łagodnych chorobach stercza oraz np. po zabiegach urologicznych, jak cewnikowanie pęcherza).
Pomocne w takiej sytuacji są m.in.: bardziej szczegółowe analizy w zakresie PSA, transrektalne USG, oraz biopsja prostaty z pobraniem wycinków.
Metody leczenia gruczołu krokowego zależą od rodzaju choroby i jej stadium. Pierwszym etapem leczenia łagodnego przerostu gruczołu krokowego jest leczenie farmakologiczne.
W przypadku raka najczęściej przeprowadza się operację. Dodatkowo stosowana jest hormonoterapia i radioterapia.
