Implanty stomatologiczne w jeden dzień?

Implantacja może przebiegać w jednym lub dwóch etapach. Ta druga metoda jest powszechnie stosowana już od wielu lat. Podczas zabiegu w miejscu ubytku wprowadzany jest implant, na niego lekarz zakłada śrubę zamykającą i zszywa dziąsło. Jeżeli ma to miejsce w odcinku estetycznym, to tymczasową pracę protetyczną (np. koronę, most) wkleja się na sąsiednich zębach. Po ok. 4-6 miesiącach wykonywana jest druga część zabiegu - implantolog odsłania implant, zastępuje śrubę zamykającą śrubą gojącą i nakłada odbudowę protetyczną. Nowością jest natomiast implantacja jednoetapowa. Na czym polega ten zabieg?

- Implantacja jednoetapowa to wprowadzenie implantu natychmiast po ekstrakcji zęba podczas jednego zabiegu. Jeśli implant ma bardzo dobrą stabilizację, to chirurg po wprowadzeniu wszczepu przeprowadza sterowaną regenerację kostną, uzupełniając materiałem kościozastępczym i/lub czynnikami wzrostu przestrzeń między ścianą zębodołu a implantem, zakłada tymczasowy łącznik i tymczasową koronę - wyjaśnia lekarz implantolog Beata Świątkowska z krakowskiego Centrum implantologii i stomatologii estetycznej.

Taką odbudowę protetyczną w postaci korony najczęściej wykonuje się w odcinku estetycznym (zęby od trójki do trójki), ale na życzenie pacjenta może być wykonana w każdym odcinku. Poza odcinkiem estetycznym, jeśli pacjent to akceptuje, na implant wystarczy założyć śrubę gojącą. Docelowa odbudowa protetyczna może być umieszczona na implancie dopiero po zakończeniu procesu osteointegracji. Trzeba wyraźnie podkreślić, że nie ma możliwości umieszczenia docelowej odbudowy na niewgojonym prawidłowo implancie. Zagrażałoby to egzystencji implantu, zaburzyło profil wyłaniania i prawidłową okluzję.

Zabieg implantacji jednoetapowej to najszybsza metoda przywrócenia pełnej estetyki zębów i uśmiechu, również w stanach nagłych. Wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, sedacji lub najczęściej poprzez połączenie obu tych metod. Niezależnie od sposobu wybranego przez pacjenta i lekarza znieczulenia, zabieg jest całkowicie bezbolesny.

Do głównych zalet implantacji jednoetapowej zalicza się:

• natychmiastowy efekt estetyczny i odtworzenie funkcji łuków zębowych,
• lepsza osteointegracja (wgajanie implantu), zwłaszcza w przypadku zastosowania do augmentacji nie tylko biomateriałów, ale też czynników wzrostu,
• bardzo dobre formowanie profilu wyłaniania implantu, czyli uzyskanie prawidłowego, estetycznego kształtu brodawki dziąsłowej.

Jedyną wadę stanowi ograniczenie funkcji gryzienia "zębem" osadzonym na implancie przez okres wgajania implantu.

Każde wskazanie do implantacji, które nie musi być wykonane metodą dwuetapową, jest naturalnym wskazaniem do przeprowadzenia tego zabiegu jednoetapowo.

• ubytki zębów po ekstrakcji niezależnie od przyczyny,
• ubytki zębów będące wynikiem urazów,
• odbudowa braków zębowych,
• poprawa estetyki i funkcji całego układu stomatognatycznego,
• brak akceptacji protezy ruchomej lub jej niestabilność przy równoczesnym braku możliwości osadzenia pracy stałej na zębach własnych pacjenta.

Na jakiej podstawie lekarz decyduje o tym, czy u danego pacjenta przeprowadzić implantację jedno- czy dwuetapową?

- Decydujące znaczenie ma stan podłoża kostnego, czyli jakość lub/i ilość kości wyrostka zębodołowego, w który ma być wprowadzony implant. Oceny dokonuje i decyzję podejmuje lekarz implantolog w oparciu o badanie kliniczne i diagnostykę obrazową (RTG cyfrowe, tomografia komputerowa). Jeśli podłoże kostne jest dobrej jakości, to lekarz proponuje zabieg implantacji jednoetapowej. W pozostałych przypadkach zalecana jest implantacja dwuetapowa, o ile oczywiście nie istnieją do niej przeciwwskazania - wyjaśnia lekarz implantolog Beata Świątkowska.

Przeciwwskazania do zabiegu implantacji należy podzielić na bezwzględne i względne.

• poważne schorzenia ogólnoustrojowe,
• niektóre choroby psychiczne i zespoły uszkodzeń mózgowych,
• proces nowotworowy w okolicy wprowadzenia wszczepu,
• trwająca radioterapia w miejscu ewentualnej implantacji,
• dożylna terapia biofosfonianami, lub doustna trwająca powyżej 3 lat.

• zła jakość lub zbyt mała ilość wyrostka zębodołowego,
• trwająca radioterapia,
• anomalie anatomiczne, np. nietypowy przebieg nerwu zębodołowego - może wymagać dodatkowych zabiegów chirurgicznych,
• zbyt mała ilość miejsca pomiędzy zębami sąsiednimi - wymaga dodatkowej interwencji stomatologiczno-chirurgicznej,
• zła higiena jamy ustnej,
• zły stan układu stomatognatycznego (zębów, dziąseł, kości) wymagający leczenia stomatologicznego,
• uzależnienie od alkoholu, papierosów, narkotyków,
• zaawansowana osteoporoza,
• wiek poniżej 18 roku życia,
• niedostateczna współpraca pacjenta z lekarzem.

Powyższe przeciwwskazania dotyczą zarówno implantacji dwuetapowej, jak i jednoetapowej.

Niezależnie od wybranej procedury implantacji, zagrożeniem dla prawidłowej osteointegracji i egzystencji implantu może być każda patologia w obrębie jamy ustnej. Tą patologią jest próchnica, stan po źle przeprowadzonym leczeniu kanałowym, zapalenie miazgi, stan zapalny tkanek miękkich, choroby przyzębia. Wymienione choroby wymagają przeprowadzenia zabiegu sanacji jamy ustnej i w większości przypadków odroczenia implantacji.