Tajemnice jedwabiu

To najodporniejsze na rozciąganie, naturalne włókno jest jednocześnie delikatne, eleganckie, o pięknym połysku.

Jedwab to naturalny materiał produkowany przez drobne owady - jedwabniki. Dojrzewając i przeobrażając się w dorosłego owada, wykształcają kokon zbudowany z około 3 km pojedynczej, jedwabnej nici. To właśnie z niej następnie tkany jest jedwab.Włókno jedwabiu zbudowane jest głównie z gliceryny, alaniny i seryny. Swoją budową przypomina białko skóry - kolagen, dlatego posiada tak cenne właściwości pielęgnujące skórę. Proteiny jedwabiu także mają ogromne właściwości wchłaniania i zatrzymywania wody w naskórku, coraz częściej wykorzystywane przy tworzeniu kosmetyków nawilżających. Te drobne cząsteczki mogą wchłonąć aź 30 razy więcej wody niż same ważą. Jedwab stosowany w kosmetykach czyni skórę gładką i miłą w dotyku, a także chroni ją tworząc na skórze hydrofilowy film.

Historia jedwabiu liczy sobie ponad 8 tys. lat, a jego odkrycie było czystym przypadkiem. Jak głosi legenda, cesarzowa Xi Ling Shi niechcący upuściła kokon jedwabnika do filiżanki z gorącą herbatą. Pod wpływem ciepła nitka zaczęła się odwijać. Cienka nić wyglądała bardzo delikatnie, ale przy próbie przerwania okazała się bardzo sprężysta i elastyczna. Z tak przygotowanej nici utkano pierwsze, piękne kimono, bardzo wytrzymałe, ale jednocześnie pieszczące skórę delikatnym dotykiem. I tak odkryto jedną z tajemnic jedwabiu, który stopniowo zaczął zalewać dwory Europy, lecz wciąż jego produkcja była owiana tajemnicą i znana jedynie Chińczykom, którzy długo pozostawali monopolistami w tej dziedzinie. Surowe przepisy wydawane przez cesarzy pod groźbą kary śmierci zakazywały udzielania cudzoziemcom jakichkolwiek informacji dotyczących produkcji, czyniąc ten surowiec jeszcze bardziej tajemniczym.

Bardzo szybko jedwab stał się przedmiotem pożądania oraz wyznacznikiem elegancji i najwyższego smaku w wielu krajach na świecie. W końcu chiński "zakazany owoc" został wykradziony z kolebki jedwabiu przez dwóch mnichów w szóstym stuleciu naszej ery. Oni to, na polecenie cesarza Justyniana, z narażeniem życia wykradli Chińczykom jajeczka jedwabnika. I tak powstały pierwsze hodowle w krajach europejskich. W XII wieku jego produkcję na masową skalę rozpoczęły Włochy, a w następnych wiekach jedwab opanował już całą Europę. Jednak cały czas był to towar luksusowy, dostępny tylko dla bogaczy i będący przedmiotem zazdrości tych, którzy nie mogli sobie na niego pozwolić.

Obecnie jedwab nadal jest tkaniną bardzo modną, ale jednocześnie ekskluzywną i bardzo kobiecą. Naturalne właściwości nawilżające i pielęgnujące jedwabiu są wykorzystywane w kosmetyce.