Imiennik: Apolonia

Pochodzenia greckiego, od imienia boga Apolla, lub od słowa apollymi (zabić, zgubić, zniszczyć). Może oznaczać: poświęcona Apollinowi. W Polsce używane od XIV w. w formie Apolonia, Apolonija, Pola. ZDROBNIENIA: Pola, Polka, Polunia, Polusia, Polonka, Połonka, Lonia. INNE FORMY: Apolinaria, Apolla, Apollina, Apollona, Apolonija, Polonia. OBCE FORMY: Apollonia (ang.); Apollonie (fr.); Apollonia, Polly (niem.). Forma męska: Apolinary, Apollo, Apoloniusz.
PATRON:
Św. Apolonia, poniosła śmierć męczeńską w Aleksandrii około 250 roku. Udręczona torturami, podczas których wybito jej zęby, sama rzuciła się w ogień. Na pamiątkę tego wydarzenia ogłoszono ją patronką dentystów. Pontyfikat krakowski z XV wieku wspomina ją jako patronkę Królestwa Polskiego. (Wspomnienie 9 lutego).
ZNANE POSTACIE:
Apolonia Kasprowa z Krakowa (XV w.). Pola Gojawiczyńska, pisarka pol. (1 IV 1896–29 III 1963). Pola Negri, właśc. Barbara Apolonia Chałupiec, pol. aktorka filmowa, gwiazda kina świat. w latach dwudziestych (3 I 1896–1 VIII 1987). Pola Raksa, aktorka pol. (ur. 1941).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Św. Apolonia przedstawiana jest na licznych obrazach jako młoda niewiasta z palmą męczeńską oraz z kleszczami, w których trzyma wyrwany ząb, lub w orszaku świętych towarzyszących Maryi (Tryptyk w kościele dominikańskim św. Trójcy w Krakowie z r. 1467). Pola Wrońska z powieści Dzieci Szatana S. Przybyszewskiego. Polly ze sztuki Opera za trzy grosze B. Brechta (1929).
AFORYZM:
Uwierzyła Apolonia,Że z niej jest Miss Polonia,I codziennie myśli o tem,Jakby zdobyć tę Toyotę.Bogusław Chmielarczyk
AFORYZM:
Apolonia cieszy się Animuszem tylko, gdy jest z Apoloniuszem.
PRZYSLOWIA:
Każda Połonka – to dobra żonka.