Imiona na literę "C"

Całomierz
Pochodzenia starosłowiańskiego, oznacza: całkowicie spokojny, pokorny.
NAZWISKA:
Calewski, Calicki, Caliński, Cała, Całek, Całkiewicz, Całkosiński, Całkosz, Całkowicz, Całkowski, Całosiński, Całow, Całun, Całusiński, Całuszyński, Całużyński, Całwin.
Cecyl
Pochodzi od łacińskiego słowa caecus, które oznacza: ciemny, ślepy, wątpliwy. Nawiązuje do nazwy rzymskiego rodu Caecilius lub Caecilianus. ZDROBNIENIA: Cecylek, Celek, Cecylianek, Cecyliuszek. INNE FORMY: Cecylian, Cecyliusz. OBCE FORMY: Caecilian (ang.), Cäcilianus (niem.), Cécilien (fr.), Ceciliano (hiszp., wł.), Kaikilianos, Kekilianos (gr.), Cecilije (połud.-słow.), Cecilijanas (litew.). Forma żeńska: Cecylia.
NAZWISKA:
Cecelski, Cecylski.
ZNANE POSTACIE:
Edgar Cecil of Chewlwood, bryt. polityk. (14 X 1864–24 XI 1958). Cecile Bluont de Mille, amer. reżyser i producent filmowy (12 VIII 1881–21 I 1959). Cecil Frank Powell, fizyk ang., laureat Nagrody Nobla (5 XII 1903–9 VIII 1969). Cecil Day-Lewis, pisarz ang. (27 IV 1904–22 V 1972).
Cecylia
Pochodzi od łacińskiego słowacaecus, które oznacza: ciemny, ślepy, wątpliwy. Nawiązuje do nazwy rzymskiego rodu Caecilius lub Caecilianus. W Polsce imię to występuje od XIII wieku, ale nie zyskało większej popularności. ZDROBNIENIA: Cechna, Ceceylia, Cecilia, Cecyla, Cecylina, Cecylka, Cela, Celia, Celka, Cesia, Cyla. INNE FORMY: Cecyliana. OBCE FORMY: Cecilia (ogólnie przyj. forma), Cecily, Cicely, Sisley (ang.), Cäcilia, Cecilie, Zäzille, Cillia (niem.), Cécile, Cécille, Cicil, Cicille (fr.), Kaikilia, Kekilija (gr.), Cecilija, Kikilija (ros.), Cecilija (połud.-słow.), Cicelle, Célia, Sejla (węg.). Forma męska: Cecyl, Cecylian, Cecyliusz.
PATRONKA:
Święta Cecylia, męczennica Rzymu. Legenda mówi, że w czasie tortur śpiewała hymny. Ku jej czci powstały muzyczne bractwa i towarzystwa (w XVI w. w Rzymie – Accademia di Santa Cecylia, w XVIII w. w Londynie – Caecilian Society. Patronka muzyki kościelnej. (Wspomnienie 22 listopada).
ZNANE POSTACIE:
Cecylia Renata, pol. królowa, żona Władysława IV (16 VII 1611–24 III 1644). Cecilia Böhl De Faber, pisarka hiszp. (25 XII 1796–7 IV 1877). Cecylia Walewska, pisarka pol. (ur. 1859). Cécile Sorel, aktorka fr. (ur. 1873). Celia Johnson, aktorka ang. (ur. 1908). Cécile Aubry, aktorka i pisarka fr. (ur. 1929).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Cecylka de Volanges z powieści P. Ch. de Laclosa Niebezpieczne związki (1782). Cechna z powieści Dziewczęta z Nowolipek P. Gojawiczyńskiej (1935). Cecylia z powieści Kuzyn Pons H. Balzaca (1847). Cecylia z powieści Witaj, smutku F. Sagan. Cecylia z Leśnika M. Kuncewiczowej.
NA EKRANIE:
Film wg powieści Witaj, smutku F. Sagan w reż. O. Premingera (1958), rolę Cecylki odtwarzała Jean Seberg. Ekranizacje pow. Niebezpieczne związki Ch. de Laclosa: w reż. R. Vadima (1959) i S. Frearsa (1988).
AFORYZM:
– Żona – opoka! – mawia Cecylia.– A ja – to taka opoki filia.Włodzimierz Ścisłowski
PRZYSLOWIA:
Kiedy na Cecylję grzmi, rolnik o dobrym roku śni.
W POEZJI:
Wysoka, sztywna jak dziewanny, uczesana gładko,przez całe życie ma oczy i myśli dziewczęce;stopy zbyt płaskie, długie a spiczaste, i witrażowe, ołtarzowe ręce.Mąż ją wielbi i chciałby ją mieć bardziej gorącą, dzisiejszą,niezdolną żyć bez miłości.A ona, gdy się bardziej kiedy ku niemu porwie, przezdługie miesiące modli się, pokutuje i pości. Kazimiera Iłłakowiczówna, „Cecylia”
Cecylian
Pochodzenia łacińskiego, od znanego rzymskiego rodu Caecilius lub od słowa caecus (ślepy). ZDROBNIENIA: Cecylek. INNE FORMY: Cecyl, Cecyliusz. OBCE FORMY: Caecilian (ang.), Cäcilianus (niem.), Cecilien (fr.), Ceciliano (hiszp., wł.), Kaikilianos, Kekilianos (gr), Cecilije (połud.-słow.), Cecilijanas (litew.). Forma żeńska: Cecyliana.
Celestyn
Pochodzenia łacińskiego, od słowa caelestinus (niebiański). ZDROBNIENIA: Celestynek. Celestyś. OBCE FORMY: Celestine (ang.), Cölestin, Cölestinus (niem.), Célestin (fr.), Celestino (hiszp., wł.), Kelestinos, Kailestinos (gr.), Kelestin, Celestin (ros.), Celestin (połud.-słow.), Celestinas (litew.), Celesztin, Cölesztin, Szelezsény (węg.). Forma żeńska: Celestyna.
NAZWISKA:
Celes, Celesa, Celestyniak, Celestyński, Celestynowicz, Celski.
PATRON:
Św. Celestyn I, papież (422–432 r.). Pochodził z Kampanii. Poparł postanowienia soboru efeskiego, który potępił poglądy Nestoriusza z Antiochii (431). Zwalczał również herezje nowacjanizmu i pelagianizmu. (Wspomnienie 27 lipca).Św. Celestyn V, właśc. Pietro Angeleri, papież (ok. 1215–96). Osiadł w pustelni na górze Morrone. Skupił wokół siebie grupę uczniów, z których sformował nową kongregację pod nazwą celestynów. Papieżem został wybrany w 1294 roku, ale szybko ustąpił, zdając sobie sprawę, że nie umie prowadzić żadnej gry politycznej. Jego następca Bonifacy VIII odizolował go. Zmarł w prawie opuszczonym zamku Castello di Fumone. (Wspomnienie 19 maja).
ZNANE POSTACIE:
Celestyn Czaplic (6 IV 1723–3 V 1804), pol. marszałek sejmu, autor bajek. Józef Celestyn Kański, muzykolog pol. (ur. 21 X 1928).
Celestyna
Żeńska forma imienia -> Celestyn. ZDROBNIENIA: Celka, Celestynka, Celestysia. OBCE FORMY: Celestina (ogólnie przyj. forma), Celestine, Celestia (ang.), Cölestine, Zölestine (niem.), Célestine (fr.), Kelestina (ros.), Celestina (połud.-słow.), Celesztina, Celeszta (węg.).
ZNANE POSTACIE:
Celestyna Czartoryska (ur. XVIII w.).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Celestyna, dramat F. de Rojas.
AFORYZM:
Cztery razy na godzinęPieścił Celek Celestynę.Po dwóch latach z tej przyczynyJuż nie znosi Celestyny.Andrzej Morski
Celina
Pochodzenia łacińskiego, od słowa caelum (niebo); również skrót od imienia Marcelina. W Polsce występuje dopiero od XIX wieku. ZDROBNIENIA: Celinka, Celka. INNE FORMY: Celia, Celimena. OBCE FORMY: Celina (ogólnie przyj. forma), Celine, Selina (ang.), Céline (fr.), Kilina, Koilina (gr.), Cilina (ros.), Celina (połud.-słow), Szelina (węg.).
NAZWISKA:
Celiński, Celkowski.
PATRONKA:
Św. Celina, matka świętego Remigiusza (V w.). Czczona zwłaszcza w okolicach Reims i Laon we Francji. (Wspomninie 21 października).
ZNANE POSTACIE:
Celina Szymanowska, żona Adama Mickiewicza.
BOHATEROWIE SZTUKI:
Celina z powieści Bez dogmatu H. Sienkiewicza. Celinka z Szczenięcych lat M. Wańkowicza. Celina z Mew S. Goszczurnego. Celina Sieniawiank z dramatu S. Żeromskiego Uciekła mi przepióreczka (1924). Celinka z Ręki ojca W. Żukrowskiego. Celimena z komedii Mizantrop Moliera.
AFORYZM:
To jest i męża, i sąsiadów wina,Że niedopieszczona chodzi wciąż Celina.Andrzej Morski
W POEZJI:
Zaczyna się werbunek, widzę, z dala goniOgromna ciżba pieszych, hułanów, huzarów,Niosąc imiona na kształt rozwitych sztandarów,Chcą w albomie założyć obóz różnej broni.Stanie się – będę wtenczas siwym bohateremI z żalem rozmyślając o mych lat poranku,Opowiem towarzyszom, że na prawym flankuJam w tej armiji pierwszym był grenadyjerem.Adam Mickiewicz, W imionniku Celiny S.
Cezaria
Pochodzenia łacińskiego, prawdopodobnie od słowa caedere (ciąć, wycinać) lub caesaries (kędzierzawy, o bujnych włosach). ZDROBNIENIA: Czarusia. INNE FORMY: Cezaryna. Forma męska: Cezariusz, Cezary.
PATRONKA:
Św. Cezaria Wielka, mniszka francuska (ok. 465-ok. 525). Siostra św. Cezarego z Arles. Była jego znakomitą sojuszniczką w pracy biskupiej. (Wspomnienie 12 stycznia).Św. Cezaria Młodsza (VI w.). Prawdopodobnie krewna św. Cezarii Wielkiej. Dbała o skopiowanie w wielu egzemplarzach mów św. Cezarego i św. Augustyna, również innych dzieł religijnych.
ZNANE POSTACIE:
Cezaryna Maria Wojnarowska, pol. publicystka i działaczka ruchu lewicowego (1861–1911). Cezaria Baudouin de Courtenay, pol. etnolog i historyk kultury (1885–1967).
Cezary
Pochodzenia łacińskiego, prawdopodobnie od słowa caedere (ciąć, wycinać), co miało oznaczać: wycięty z łona matki (stąd pojęcie „cesarskie cięcie”) lub słowa caesaries (kędzierzawy, o bujnych włosach). Imię to stało się tytułem władców Imperium Rzymskiego (obok przydomka Augustus). Imię używane w Polsce od XV wieku. W roku 1399 poświadczone wystąpienie iminia Cezar, a w 1478 pojawia się omawiana forma. Jest ona spolonizowanym wariantem łacińskiego Caesarius. ZDROBNIENIA: Czarek, Czaruś. INNE FORMY: Cezariusz, Cezaryn. OBCE FORMY: Caesar, Cesare (ang.), Caesar, Cäsar, Cäsarius (niem.), Césaire (fr.), Cesareo (hiszp.), Cesare, Cesario (wł.), Kesarios, Kaisarios (gr.), Cezar, Kesar, Kesarij (ros.), Cezar, Cesar (połud.-słow), Cezaris, Cezaras, Cezarijus (litew.), Cézár (węg.). Forma żeńska: Cezaria, Cezaryna.
NAZWISKA:
Caesar, Cerazy, Cesarski, Cesarz, Cezar, Cezari, Cezariusz, Cezarski, Cezarewicz, Cezaryk.
PATRON:
Św. Cezary z Nazjanzu, lekarz z Konstantynopola. Przeżywszy trzęsienie ziemi, na kilka miesięcy przed śmiercią kazał się ochrzcić i zmienił się wewnętrznie. (Wspomnienie 25 lutego).Św. Cezary z Arles (ok. 470–543). Był mnichem, a w 503 roku został wybrany biskupem Arles. Wielki autorytet wśród biskupów galijskich. Zwalczał arianizm i semipelagianizm. (Wspomnienie 27 sierpnia).
ZNANE POSTACIE:
Cesare Borgia, syn papieża Aleksandra VI (1475–12 III 1507). Cezary Augustyn Plater, prezes Towarzystwa Literackiego w Paryżu (5 IX 1810–9 II 1869). César Franck, kompozytor belg. (10 XII 1822–8 XI 1890). Cezar A. Cui, ros. kompozytor (18 I 1835–26 III 1918). Cezary Jellenta, właśc. Napoleon Hirschband, pisarz pol. (13 IV 1861–31 VIII 1935). Augusto Cesar Sandino, bojownik o niepodległość Nikaragui (18 V 1895–21 II 1934). Cesare Zavattini, wł. pisarz (1902–1989). Cesare Pavese, wł. pisarz (9 IX 1908–27 VIII 1950). César (César Baldaccini), rzeźbiarz fr. (ur. 1 I 1921). Cezary Julski, aktor pol. (8 X 1927–24 III 2002). César Milstein, bryt. biolog molekularny, laureat Nagrody Nobla (ur. 1927). Cezary Leżeński, pisarz pol. (ur. 1930). Cezary Pazura, aktor pol. (ur. 1962).
BOHATEROWIE SZTUKI:
Cezary Baryka z powieści Przedwiośnie S. Żeromskiego (1925). Cezar Birotteau z powieści Historia wielkości i upadku Cezara Birotteau H. Balzaca.
NA EKRANIE:
Film wg pow. Przedwiośnie S. Żeromskiego w reż. H. Szaro (1928), rolę Cezarego grał Zbigniew Sawan.
Chocian
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: chcący, pragnący.
Chociebor
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: pragnący walki.
Chociesław
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: pragnący sławy.
Chocimierz
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: pragnący pokoju. Imię używane w Polsce od XII wieku. INNE FORMY: Chociemir, Chocimir. Forma żeńska: Chocimira.
Chocimir
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: ten, który chce, pragnie pokoju. Słowa hoće (chce) i mir (pokój) utrzymują się w językach południowych Słowian. Imię to odnotowano w dokumentach z 1351 roku. INNE FORMY: Chociemir, Chocim, Chocimierz. Forma żeńska: Chocimira.
Chocimira
Żeńska forma imienia -> Chocimir.
Chotobór
Imię to wspomniane zostało w dokumentach z 1439 roku.
Chromir
Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: chroń, zachowaj pokój. INNE FORMY: Chronimir. Forma żeńska: Chromira, Chronimira.
NAZWISKA:
Chram, Chramczak, Chramega, Chramiak, Chramienkow, Chrem, Chrom, Chromański, Chromcewcz, Chromecz, Chromejko, Chromek, Chromicz, Chromił, Chromniak, Chromow, Chromula, Chromyszyn, Chruma, Chrumala, Chrumula, Kromy.
Chromira
Żeńska forma imienia -> Chromir. INNE FORMY: Chronimira.

Horoskopy zodiakalne

Horoskopy alternatywne oraz symbolika