Pochodzenia starosłowiańskiego. Oznacza: ten, który chce, pragnie pokoju. Słowa hoće (chce) i mir (pokój) utrzymują się w językach południowych Słowian. Imię to odnotowano w dokumentach z 1351 roku. INNE FORMY: Chociemir, Chocim, Chocimierz. Forma żeńska: Chocimira.
