Imiennik: Erwin

Pochodzenia staroniemieckiego, od słów era (cześć, honor) i wini (przyjaciel) albo od heri (wojsko) i wini. Oznacza: przyjaciel wojska. Może również pochodzić ze staroangielskiego eofor, eafor, północnobałkańskiego ébros, niemieckiego Eber (odyniec); oznaczałoby to wówczas: straszny w walce, jak rozwścieczony odyniec. W Polsce notowane od XIII w. ZDROBNIENIA: Erwinek, Winek, Winuś. OBCE FORMY: Ervin (ogólnie przyj. forma), Erwin, Irwin, Irvin, Irvine, Irving (ang.), Ervino (hiszp., wł.), Eervin (fiń.), Ervinas (litew.), Ervinos (gr.). Forma żeńska: Erwina.
NAZWISKA:
Erwin, Erwinowicz, Erwinowiczewski, Erwiński, Jerwin.
ZNANE POSTACIE:
Irving Fisher, amer. ekonomista (27 II 1867–29 IV 1947). Egon Erwin Kisch, prekursor współcz. dziennikarstwa (29 IV 1885–3 III 1948). Erwin Schrödinger, fizyk austr., laureat Nagrody Nobla (12 VIII 1887–4 I 1961). Irving Berlin, właśc. Israel Baline, kompozytor amer. (11 V 1888–24 IX 1989). Erwin Max Piscator, niem. reżyser teatralny (17 XII 1893–30 III 1966). Erwin Rommel, niem. feldmarszałek (15 XI 1891–14 X 1944). Erwin Panofski, niem. historyk sztuki (30 III 1892–14 III 1968). Irving Stone, pisarz amer. (14 VII 1903–26 VIII 1989). Irwin Shaw, właśc. Irwin Gilbert Shamforoff, pisarz amer. (27 II 1913–16 V 1984). Erwin Axer, pol. reżyser teatralny (ur. 1 I 1917). Erving Goffman, socjolog amer. (1922–1982). Erwin Kruk, poeta pol. (ur. 1941).