Imiennik: Kinga

Pochodzenia węgierskiego, wywodzące się od imienia Kunegunt (przeksztalcenie niemieckiego im. Kunegunda). Imię to pojawiło się w Polsce w XIII wieku wraz z księżniczką węgierską Kingą, żoną Bolesława Wstydliwego. ZDROBNIENIA: Kingusia, Kinia.
PATRONKA:
Bł. Kinga (Kunegunda), urodzona w 1234 roku. Córka króla węgierskiego, żona Bolesława Wstydliwego. Po śmierci męża wstąpiła do klarysek, dla których ufundowała klasztor w Starym Sączu. Według legendy, dowiedziawszy się o braku soli w Polsce, wrzuciła do żup węgierskich swój pierścień, który górnicy odnaleźli w pierwszej bryle soli wykopanej w Wieliczce. Patronka górników. (Wspomnienie 24 lipca).
ZNANE POSTACIE:
Kinga Rusin, prezenterka i dziennikarka telewizyjna.
AFORYZM:
Choć imię to z solą się kojarzy,Niejeden sobie marzy,Że Kinga mu użyczyTrochę słodyczy. Wiesław Błach
W POEZJI:
Trudno ją wymalować, jeszcze trudniej opisać...Choć urocza nieskończenie,nie słońce ani księżyc, ani płomień przypomina, leczelektryczne oświetlenie.Kazimiera Iłłakowiczówna, „Kinga”