Polubić lubczyk
W medycynie ludowej ta roślina uznawana była za afrodyzjak, czyli ziele, które ma wzbudzić falę namiętności. Panny "zadawały" lubczyku opornym w uczuciach kawalerom.
Dawniej sporządzano też nalewki zwane kordiałami (czyli wzmacniającymi ... serce), po których, zwłaszcza panowie, szaleli z miłości a kobiety były im powolne.... Czy dziś ktoś odważyłby się użyć lubczyku w tym celu? Za to jest pewne, że żaden rosół nie może się bez niego obejść.
W liściach moc
Lubczyk ogrodowy (Levisticum officinale) to dochodząca do 2 metrów bylina o mocnym korzeniu, należąca do rodziny selerowatych o bardzo charakterystycznym zapachu, określanym jako "maggi". Jest rośliną uprawną, od dawna używaną jako aromatyczna przyprawa na południu Europy.
Hodowano go w ogrodach starożytnej Grecji i Rzymu. Obecnie w Polsce lubczyk jest często uprawiany w ogrodach dla aromatycznych liści. Na większą skalę uprawia się tę roślinę w celach przemysłowych, jest bowiem surowcem do produkcji znanej powszechnie przyprawy typu maggi i wielu innych.
Surowcem są liście. Ziele lubi ziemię wilgotną, żyzną i zasobną w wapń. Jeden spory krzew wystarczy, by zaopatrzyć w przyprawę całą rodzinę. W warunkach domowych najlepiej wonne liście wysuszyć i skruszyć do szczelnego słoiczka. Przyprawa zachowa swój charakterystyczny aromat przez całą zimę.
Smak i zapach
W przeciwieństwie do innych ziół lubczyk nie posiada specjalnych wartości leczniczych. Bywa jednak używany, ze względu na właściwości moczopędne, wiatropędne i wykrztuśne. Stosowany jest, jako lek w przypadku niewydolności nerek i nieżytu dróg moczowych, łagodzi też bóle menstruacyjne. Za to walory smakowe są niepowtarzalne.
Lubczyk dobrze komponuje się z potrawami mięsnymi, zupami i sosami mięsnymi. Pasuje do flaczków, baraniny, królika i drobiu. Możemy go dodawać zresztą wszędzie tam, gdzie lubimy dodać "maggi", bo lubczyk jest przecież składnikiem przypraw tego typu. Ale uwaga - to przyprawa bardzo aromatyczna i trzeba jej używać w niewielkich ilościach, bo nadmiar potrafi zdominować potrawę. (JD)