Znamy sekret perfekcyjnej pizzy! Jak zrobić ją w domowych warunkach?

Wszystko zaczyna się od mąki. Jaką wybrać? Jeśli chcemy otworzyć tradycyjny smak, sięgamy wyłącznie po pszenną. Im wyższa liczba, tym mniejszy stopień zmielenia, a nam zależy na tym, by była zmielona bardzo drobno. Możemy sięgnąć po prostu po tę, określaną jako mąka do pizzy lub wybrać typ 00. Ma wysoką zawartość glutenu, dzięki czemu ciasto będzie idealnie sprężyste. Jeśli nie możemy dostać tej mąki, można ją zastąpić pszenną tortową (typ 450) lub uniwersalną (typ 480). Będziemy potrzebować 400 g.

Kolejnym bohaterem tej kulinarnej opowieści są drożdże. Możemy wybrać 25 g świeżych, 7 g suszonych lub instant. Jeśli zależy nam na odtworzeniu oryginalnego smaku, zalecamy użycie tych pierwszych. Pamiętajmy jednak, że przed użyciem należy je ogrzać do temperatury pokojowej. Przed dodaniem ich do mąki należy przygotować zaczyn, zalewając je 250 ml ciepłej wody. Idealna temperatura to taka, przy której możemy swobodnie zanurzyć w niej palec. Zbyt gorąca woda je zabije, a za mała ilość sprawi, że ciasto nie urośnie. Dodajemy jeszcze pół łyżeczki cukru, by przyspieszyć proces fermentacji. Drożdże suche również trzeba zalać wodą, ale nie wymagają przetrzymywania w lodówce ani grzania do temperatury pokojowej. Z kolei drożdże instant wsypujemy bezpośrednio do mąki.

Do zaczynu należy również dodać dwie łyżki tłuszczu, który nadaje ciastu elastyczność. Wpływa również na smak placka oraz jego teksturę. Oczywiście jeśli chcemy odtworzyć smak z włoskiej uliczki, należy sięgnąć po oliwę, najlepiej tę z certyfikowaną i z pierwszego tłoczenia.

Równie ważnym składnikiem jest sól. Jej rola nie sprowadza się wyłącznie do podkreślenia smaku. Podobnie jak tłuszcz wpływa na konsystencję ciasta. Jeśli damy jej za mało, będzie się rwało i przyklejało do blatu podczas wyrabiania, a po wypieczeniu będzie blade i mało chrupiące. Jaka ilość soli jest zatem optymalna? Półtorej łyżeczki.

Tłuszcz i sól dodajemy do zaczynu zaraz przed połączeniem go z mąką.

Wszystkie składniki już mamy. Teraz pora je połączyć. Nie spieszmy się. Dziesięć minut intensywnego ugniatania to minimum - aż masa stanie się gładka i przestanie kleić się do palców. Do wyrabiania ciasta możemy również użyć miksera z hakami. Mieszamy je na średnich obrotach. Gotowa kulka powinna być idealnie elastyczna, gładka i delikatna, nie może się przyklejać, ale też nie może być zbyt twarda. Niektóre piekarniki, na przykład Amica EED57571BA+ PIZZA, posiadają funkcję wyrastania ciasta, warto z niej skorzystać, by uzyskać idealny efekt.

Gdy ciasto urośnie, przekładamy je na blat. Nie zagniatamy go ponownie, nie używamy wałka. Ciasto uformowane w kulkę należy delikatnie spłaszczyć, a następnie, chwytając je po bokach, unieść w powietrze i rozciągać równomiernie we wszystkie strony. Następnie kładziemy na blacie, spłaszczamy dłońmi i ponownie rozciągamy, ale już na powierzchni stolnicy. W efekcie powinien nam powstać równy, dość cienki placek z nieco wyższymi brzegami. Gotowy przenosimy na natłuszczony papier do pieczenia.

Włoska kuchnia to sztuka wydobywania smaku z najprostszych składników. Weźmy zatem dojrzałe słodkie pomidory, rozgniećmy je widelcem, dodajmy szczyptę soli, bazylię i odrobinę czosnku. Poza sezonem można oczywiście sięgnąć po pomidory z puszki lub kartonika. Podgrzejmy całość na patelni, aż odparuje nadmiar wody. Sos gotowy!

Nie wolno nam za to sięgać po żółty ser. Włosi uznają tylko mozzarellę! Ale nie tę w kostce, którą znajdziemy w supermarkecie obok wędlin. Chodzi o tę w zalewie, delikatną i wilgotną, która po dotknięciu rozpływa się w palcach. A jeśli naprawdę chcemy poczuć się jak w Neapolu, sięgnijmy po mozzarellę di bufala - to prawdziwa uczta dla podniebienia! Pamiętajmy, by przed użyciem osuszyć ją papierowym ręcznikiem.

Pozostałe dodatki zależą już od naszej kulinarnej wyobraźni. Stawiajmy jednak, jak Włosi, na prostotę i wysoką jakość składników.

Oczywiście w domu nie mamy pieca opalanego drewnem, ale to nie znaczy, że nie możemy osiągnąć świetnego efektu. Pierwszym sojusznikiem miłośników pizzy jest piekarnik Amica z funkcją Pizza, który nagrzewa się aż do 300 stopni Celsjusza. Urządzenie dzięki systemowi ThermoControl zapewnia stabilną temperaturę w trakcie całego procesu pieczenia. A jeśli nie mamy piekarnika, który nagrzewa się do tak wysokich temperatur, sięgnijmy po kamień do pizzy, który oddaje ciepło równomiernie, dając chrupki spód i miękkie wnętrze. Pamiętajmy jednak, że należy go wcześniej nagrzać, a piekarnik ustawiamy na maksymalną dostępną temperaturę (minimum 250 stopni Celsjusza). Pizza powinna piec się krótko, od 5 do 8 minut. Gdy pizza wyjdzie z piekarnika, sypiemy ją świeżymi listkami bazylii i skrapiamy oliwą z oliwek.

Pieczenie pizzy wymaga cierpliwości, precyzji i znajomości paru sztuczek, ale w zamian odwdzięcza nam się smakiem najpiękniejszych włoskich wakacji.