Fryzura pełna pierwiastków

Na co dzień wszyscy korzystamy z badań laboratoryjnych krwi i moczu. Okazuje się, że - ciągle niedoceniane - badanie zawartości mikroelementów we włosach, może być dla lekarza dodatkową wskazówką na temat tego, co dzieje się w naszym organizmie.

Jak to działa?

Tak jak poszczególne narządy, tak samo włosy magazynują pierwiastki. Aby przekonać się o ich stężeniu nie trzeba badać np. wątroby. Wystarczy analiza włosów. Tym bardziej, że stężenie pierwiastków śladowych we włosach jest większe niż w narządach i tkankach i utrzymuje się tam znacznie dłużej.
Przykładowo poziom wapnia we włosach może być ok. 200 razy wyższy, magnezu ok. 30 razy, a cynku - ok. 100 razy.
Pozwala to stwierdzić niedobory, ale ma także ogromne znaczenie w przypadku kontaktu z toksycznymi metalami ciężkimi. Np. ołów, choć po pewnym czasie zostaje usunięty z krwioobiegu, magazynowany jest nadal w kościach, wątrobie (skąd przedostaje się z powrotem do krwi) i właśnie we włosach.
Wystarczą trzy centymetry...
W Polsce analiza pierwiastkowa włosa stosowana jest od lat 80-tych, wciąż jednak nie jest popularna, głównie ze względu na wysokie koszty sprzętu do analizy i brak specjalistów w tej dziedzinie.
Aby przeprowadzić badanie, potrzeba mniej niż pół grama włosów o długości ok. 3 cm. Pobiera się je z miejsc tuż przy skórze głowy. Zwykle określane jest stężenie od kilku do 20-30 pierwiastków śladowych w próbce, a pacjent dostaje szczegółowy opis wyników. W przypadku metali, badanie daje obraz ich stężenia w organizmie przez okres ostatnich dwóch miesięcy.

Kto powinien zbadać włosy?

Przede wszystkim osoby, które z różnych przyczyn, np. związanych z wykonywanym zawodem, miały kontakt z metalami ciężkimi i przypuszczają, że mogły ulec zatruciu.
Analiza włosów polecana jest także pacjentom z chorobami układu trawiennego oraz osobom z zaburzeniami hormonalnymi. Badanie powinny też wykonać osoby, które cierpią na łuszczycę i którym wypadają włosy.

Zawartość pierwiastków śladowych jest odzwierciedleniem naszej diety, dlatego w trakcie badania zostaniemy zapytani o zwyczaje żywieniowe, a oprócz tego - o przyjmowane stale leki, suplementy diety, a nawet o charakter naszej pracy i... stres.

Co oznaczają wyniki badania? O zaburzeniach przemiany tłuszczów w organizmie świadczy m. in. niska zawartość magnezu, a wysoka - niklu, natomiast białek - podwyższony poziom żelaza i miedzi oraz selenu, a zbyt mała ilość cynku.

JD