Niepełnia, Anna Kańtoch
29 września 2017 roku nakładem wydawnictwa Powergraph ukazała się nowa powieść Anny Kańtoch – "Niepełnia". Jaką tajemnicę skrywa zasypany śniegiem biały dom na odludziu? Kto w nim mieszka (mieszkał), kto w nim jest (był) więziony i kto w nim umiera (umarł)? Lektura "Niepełni" przypomina wędrówkę pokojami pałacu. W miarę otwierania kolejnych drzwi rośnie napięcie, a związek między bohaterami nabiera nowych znaczeń. Kolejne opowieści otwierają nowe interpretacje, stawiają nowe pytania, pokazują nowe sytuacje.
"Niepełnię" nazwaliśmy kryminałem nieoczywistym. W twórczości Ani Kańtoch elementy kryminału są obecne prawie zawsze "Kryminał jest dla mnie w jakimś sensie podstawową formą opowieści. Przy czym »kryminał« to oczywiście uproszczenie, mam na myśli historie, w których ważnym elementem jest zagadka".
Ale "Niepełnia" to także tajemnicza i nastrojowa, szkatułkowa, pełna ukrytych znaczeń literacka podróż do tożsamości płci. Anna Kańtoch, zapytana czy w każdym z nas drzemie i kobiecość, i męskość, odpowiada: "Nie w każdym, bo pewnie są kobiety i mężczyźni identyfikujący się w stu procentach z własną biologiczną płcią. Jednak podejrzewam, że dla wielu osób wcale nie jest to takie proste".
Anna Kańtoch - pisarka i publicystka, absolwentka orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, ze specjalnością arabistyka. Autorka m.in. "Miasta w zieleni i błękicie" (2004), cyklu "Przedksiężycowi" (2009-2013), powieści "Czarne" (2012) i kryminałów "Łaska" (2016) oraz "Wiara" (2017). Wielokrotna laureatka Nagrody im. Janusza A. Zajdla, laureatka Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego oraz nagrody Europejskiego Stowarzyszenia Science Fiction (ESFS) dla najbardziej obiecującego młodego twórcy - Encouragement Award. Mieszka i pracuje na Śląsku.
Powieść została wydana w serii Kontrapunkty, w której wcześniej ukazały się m.in. "Tak jest dobrze" Szczepana Twardocha (nominowane do Nagrody Gdynia), "W odbiciu" Jakuba Małeckiego i "Sto lat bez słońca" Wita Szostaka (nominowane to Paszportu Polityki). Kontrapunkty to polska proza wymykająca się ze schematów, uciekająca z szufladek. Łączy walory literackie z niekonwencjonalnymi fabułami. Kontrapunkty tworzą przestrzeń do mówienia o rzeczach ważnych, oczarowując czytelnika piękną frazą i niejednoznacznością interpretacji.
