Wstrząsające historie prosto z sali sądowej – tylko dla osób o mocnych nerwach
Na początku były fascynacja, oczarowanie, miłość. W różnych konfiguracjach. Czasami nic nie zapowiadało późniejszej tragedii. Z perspektywy czasu, już podczas procesu, te uczucia okazywały się fatalne, obsesyjne, chore, skoro zrodziły myśl o krwawym rewanżu, gwałcie, oszukaniu obiektu adoracji.
Na początku były fascynacja, oczarowanie, miłość. W różnych konfiguracjach. Czasami nic nie zapowiadało późniejszej tragedii. Z perspektywy czasu, już podczas procesu, te uczucia okazywały się fatalne, obsesyjne, chore, skoro zrodziły myśl o krwawym rewanżu, gwałcie, oszukaniu obiektu adoracji.
Jakie emocje towarzyszą zbrodniczym intencjom - poniżenie, gniew, bezradność, odtrącenie, zazdrość, obłąkanie? Autorka przybliża mechanizmy działania zbrodni w afekcie i drobiazgowo zaplanowanych morderstw. Zabójcy często przed spełnieniem krwawych zamiarów prześladują swoje ofiary. Oprawcami są zarówno kobiety, jak i mężczyźni - mężowie, kochankowie. Ofiary najczęściej giną. Bywa jednak, że z takich makabrycznych sytuacji uchodzą z życiem - wówczas są okaleczone fizycznie i psychicznie. Blizny w psychice ofiar pozostają na zawsze. Pozostają też bliscy - dzieci, najbliższa rodzina, świadkowie brutalnych morderstw.
"Miłość, zbrodnia, kara" to zbiór reportaży o trudnych do przeniknięcia mrokach ludzkiej duszy. W trakcie procesu pada wiele wyjaśnień przyczyn dramatu. Są diagnozy biegłych psychologów, suche relacje śledczych i kryminologów, są meandry przeczących sobie zeznań oskarżonych i świadków. Pęcznieją akta procesowe, a mimo to często pytanie pozostaje bez odpowiedzi. Chłodne niekiedy relacje oskarżonych potęgują poczucie grozy. Wszyscy zadają sobie pytanie: jak daleko w swym szaleństwie potrafi posunąć się człowiek?
Reporter z ławy dla publiczności obserwuje dochodzenie do prawdy.
Helena Kowalik - jest autorką zbiorów reportaży: "Wyjście z lasu", "Wiesz pan, skąd ja jestem?", "Chleb, który nie bodzie", "Mielizna", "Mali ludzie Gierka", "Opolski exodus 1990", "Wysoka Izbo" (współautorka); dwóch tomów "Warszawa Kryminalna", "Hipokrates przed sądem" 2013. Publikowała też swoje literackie reportaże w serii wydawnictwa KAW "Ekspres reporterów" oraz w serii wydawniczej "Białe Plamy" Oficyny Literatów Rój, jest współautorką w kilkunastu antologiach literatury faktu. W roku 2008 r. wydała powieść "z kluczem" pt. "Człenio" o środowisku warszawskich dziennikarzy, w 2009 powieść "Córka Kaina". Helena Kowalik była wielokrotnie nagradzana za pracę dziennikarską i reporterską. Jest laureatką prestiżowych dla reporterów nagród: im. B. Prusa., K. Pruszyńskiego oraz radiowych "Melchiorów".