Łupież - geneza powstania i jego rodzaje

Łupież to częsta choroba skóry o charakterze przewlekłym i powracającym, występującym niezależnie od płci i wieku, znacznie częściej u dorosłych niż u dzieci (zwłaszcza przed okresem dojrzewania). Ocenia się, że problemy z łupieżem owłosionej skóry głowy może mieć nawet 50% osób z rasy kaukaskiej. Dane wskazują, że ok. 3 mln Polaków pomiędzy 15. a 75. rokiem życia boryka się z tą przypadłością.

Łupież to częsta choroba skóry o charakterze przewlekłym i powracającym, występującym niezależnie od płci i wieku, znacznie częściej u dorosłych niż u dzieci (zwłaszcza przed okresem dojrzewania). Ocenia się, że problemy z łupieżem owłosionej skóry głowy może mieć nawet 50% osób z rasy kaukaskiej. Dane wskazują, że ok. 3 mln Polaków pomiędzy 15. a 75. rokiem życia boryka się z tą przypadłością.

Skąd ten łupież ?

Powstawanie łupieżu związane jest ze zwiększeniem tempa obrotu komórkowego, co prowadzi do złuszczania zrogowaciałej warstwy naskórka. Badania wykazały, że w patogenezie łupieżu decydującą rolę odgrywają mikroorganizmy. Stwierdzono, że drożdżak Pityrosporum ovale, u osób dotkniętych łupieżem stanowi ponad połowę flory mikroorganizmów chorobowo zmienionej skóry głowy. Ponieważ rozwojowi grzybów sprzyja wilgotne i ciepłe środowisko, powstające np. zimą gdy nosimy czapki i kapelusze, stąd problem łupieżu wzmaga się zwłaszcza o tej porze roku. Łupież jest zwykle mniej dokuczliwy w okresie letnim, co związane jest z promieniowaniem UV, które działa przeciwzapalnie i grzybobójczo. Ponadto, na występowanie łupieżu mają wpływ: stres, zaburzenia ze strony układu immunologicznego, choroby psychiczne i neurologiczne (np. depresja, parkinsonizm), czynniki genetyczne czy zaburzenia hormonalne. Dodatkowo powstawanie łupieżu może być związane z działaniem na skórę głowy różnych czynników drażniących (np. lakierów do włosów) oraz niewystarczająca higiena skóry głowy.



Łupież suchy czy tłusty ?

Łupież suchy występuje najczęściej u osób poniżej 20 roku życia. Skóra głowy jest wówczas pokryta białymi bądź szarobiałymi łuseczkami, które odrywają się od niej samoczynnie lub w wyniku przeczesywania włosów. Suchy łupież nie wpływa znacząco na wygląd naszych włosów. Może jednak wpłynąć na pojawienie się świądu w tych miejscach skóry głowy, gdzie występują charakterystyczne łuski.

Łupież tłusty to niestety mniej przyjemna postać schorzenia. Skóra głowy jest w tym przypadku pokryta łuskami o żółtawym zabarwieniu. Łupieżowi towarzyszy silne swędzenie oraz zaczerwienienie skóry głowy świadczące o pojawieniu się stanu zapalnego. Niestety tłusty łupież może mieć poważniejsze konsekwencje i zaniedbanie odpowiedniej pielęgnacji może doprowadzić do wystąpienie łysienia łojotokowego.

Leczenie

Dostępne na rynku preparaty lecznicze zawierają substancje o różnorakim działaniu. Wynika to z etiologii schorzenia, które wymaga stosowania środków o właściwościach keratolitycznych (związki siarki, kwas salicylowy czy mlekowy, mocznik oraz trisalicylan cynku), cytostatycznych (smoła pogazowa, dwusiarczek selenu) czy w końcu przeciwgrzybiczych (ketokonazol, sól cynkowa pirytionu). Czasem, jeśli przebieg schorzenia jest bardzo ciężki, lekarz może zalecić stosowanie leków zawierających sterydy. Ponadto, ponieważ skóra głowy w przebiegu łupieżu jest podrażniona, dobre preparaty przeciwłupieżowe powinny zawierać substancje o działaniu poprawiającym stan skóry głowy. Należy pamiętać, że w przypadku leczenia łupieżu suchego oprócz preparatów przeciwłupieżowych powinno się stosować środki nawilżające. Leczenie łupieżu tłustego warto wzbogacić o środki usuwające ze skóry głowy zanieczyszczenia i nadmiar tłuszczu. Leczenie łupieżu, które powinno trwać jeszcze przez parę tygodni po ustąpieniu objawów, może być uzupełnione dietą bogatą w produkty zawierające cynk oraz witaminy z grupy B.

Jak sobie radzić z problemem łupieżu - sprawdź na Garnier.pl

.
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy