Lęki dziecięce
Czego się boisz? Potworów, ciemności, Baby Jagi, burzy… Lista jest długa. Dzieci boją się wielu rzeczy, ludzi i zjawisk, o czym pisałyśmy w poście „Mamo, boję się”.
Lęki zwykle u dzieci mają charakter rozwojowy i przez psychologów dzielone są na:
- Lęki odtwórcze - przywołujące wspomnienia czegoś, co się wydarzyło. Czasami jakiś obraz, słowo przypominają o czymś, czego dziecko nie zapomniało i co budzi w nim lęk, np. czytaliśmy dziecku książkę o drapieżnych zwierzętach i dziecko po trzech miesiącach słysząc o wycieczce do zoo, robi wszystko, by tam nie iść.
- Lęki wytwórcze - to efekt wyobraźni dziecka, dla którego ciężka do odróżnienia jest rzeczywistość od sfery bajkowej czy fantastycznej. Tak samo maluch boi się listonosza, który przypomina mu złą postać z bajki, jak i potwora, którego sobie wyobraża.
W sytuacjach, gdy u dziecka pojawiają się reakcje lękowe, należy pamiętać, że niektóre lęki są rozwojowe i przeminą pod warunkiem, że nie będziemy ich utrwalać. Ważne natomiast, aby lęków dziecka nie bagatelizować i nie śmiać się z niego, a tym bardziej nie kompromitować go w oczach otoczenia. Przestraszonego malucha należy uspokoić, przytulić, odwrócić uwagę, ale i okazać zrozumienie dla jego odczuć. Natomiast gdy opadną emocje, porozmawiać, dopytać, wyjaśnić. Czasami przyczyna jest banalna, a nie znając jej, nie wiemy jak dziecku pomóc.
W sytuacji, gdy lękom towarzyszą reakcje somatyczne np. bezdech, drżenie, drgawki albo gdy lęk nie mija pomimo braku bodźca, który go wywoła bądź gdy całkowicie pochłania on uwagę dziecka, należy zgłosić się do specjalisty.
Dla Interia.pl: autorki bloga PsychologiaPrzyKawie.pl
