Widzisz, że z twoim nastoletnim dzieckiem dzieje się coś złego. Zastanawiasz się, czy jest to związane z dorastaniem i "burzą hormonów". A może syn, czy córka zmagają się z depresją? Odpowiedzi poszukaj w profesjonalnych źródłach.
Nakładem wydawnictwa REBIS ukazała się książka Moniki Parkinson i Shirley Reynolds pt. "Depresja u nastolatka. Poradnik dla rodziców". Oto fragment lektury:
Jak mam się dowiedzieć, czy moje dziecko ma depresję? Większość rodziców wie, gdy z ich dzieckiem dzieje się coś niedobrego. Może ono być ogólnie smutne albo wycofane, może spędzać większość czasu w swoim pokoju, może być opryskliwe albo częściej wdawać się w kłótnie z członkami rodziny; może nie mieć apetytu, nie chcieć wychodzić ani spędzać czasu z rodziną i przyjaciółmi, mieć problemy w szkole lub wykazywać inne, jeszcze bardziej niepokojące zachowania. Jednak niektórym rodzicom może być trudno się zorientować, czy dane zachowanie to normalne zachowanie nastolatka - może po prostu etap, przez który dziecko przechodzi - czy jednak coś poważniejszego, na przykład depresja.
Może być tak, że rodzice już wiedzą, że dziecko ma depresję, a rodzina konsultowała się z lekarzem rodzinnym lub innym specjalistą. Może się nawet zdarzyć, że rodzice mieli już wcześniej do czynienia z tą chorobą u innego członka rodziny, a może nawet sami na nią chorowali. Jeśli jesteś rodzicem i zastanawiasz się, czy twoje dziecko ma depresję, dalej znajdziesz jej typowe objawy. Pozwolą ci one lepiej zrozumieć, co się dzieje z twoim dzieckiem (wymienione zachowania należy traktować jako objawy jedynie wówczas, gdy odbiegają od normalnego zachowania i osobowości twojego dziecka).
Główne objawy
Obniżone samopoczucie i przygnębienie przez większość czasu
Utrata zainteresowania i radości z czynności, które wcześniej budziły zainteresowanie i sprawiały radość
Rozdrażnienie i złość
Inne częste objawy
Zmiana rytmu snu (spanie znacznie więcej niż zwykle/ trudności z zasypianiem, częste budzenie się)
Poczucie, że jest się nic niewartym
Zmęczenie, obniżony poziom energii
Znaczne zmiany masy ciała
Nieuzasadnione poczucie winy
Zmiany apetytu
Trudności z podejmowaniem decyzji
Trudności z koncentracją
Poczucie niepokoju i podenerwowania
Znaczne spowolnienie działania
Poczucie beznadziei w odniesieniu do przyszłości
Myśli o śmierci
Myśli o zrobieniu sobie krzywdy
Myśli o samobójstwie lub faktyczne próby samobójcze
Dodatkowe możliwe objawy depresji
Poczucie osamotnienia Płaczliwość
Niemożność płaczu
Poczucie otępienia lub pustki albo niemożność odczuwania emocji
Poczucie nieradzenia sobie
Brak motywacji i umiejętności podjęcia działania
Poczucie bycia w pułapce
Utrata pewności siebie
Objawy fizyczne, takie jak bóle
Pragnienie samotności przez większość czasu
Chęć zrobienia sobie krzywdy albo podejmowanie zachowań mających na celu zrobienie sobie krzywdy
Jeśli obawiasz się, że twoje dziecko może mieć depresję, ważne jest, aby jak najszybciej zapewnić mu wsparcie. Wizyta u lekarza rodzinnego pomoże ci określić skalę problemu. Dobrym pomysłem może być także monitorowanie objawów dziecka przez tydzień czy dwa. Możesz to robić razem z dzieckiem albo - jeśli nie chcesz z nim jeszcze o tym otwarcie rozmawiać - na początek spróbuj robić to sam. Niektóre objawy będą bardziej widoczne (np. płaczliwość, rozdrażnienie), podczas gdy inne (np. poczucie beznadziei i braku perspektyw na przyszłość) są bardziej osobiste i dlatego nie da się uniknąć zadania dziecku kilku pytań, żeby lepiej zrozumieć, o jakie uczucia chodzi.
Otrzymanie jak najszybciej właściwego, profesjonalnego wsparcia jest bardzo ważne. Dzięki temu unikniesz poczucia, że sam musisz borykać się z problemem. W naszej książce znajdziesz co prawda informacje, które pomogą ci zrozumieć depresję twojego dziecka, ale w żadnym wypadku nie zachęcamy rodziców do stawiania tej diagnozy samodzielnie.
