Mama na komisariacie

- Lubi pani śpiewać? Zgodziła się pani na udział w programie "Jak oni śpiewają".- W programie biorą udział zarówno osoby śpiewające od lat, jak też takie jak ja, które nigdy wcześniej nie śpiewały na scenie. Dlatego choć chciałam udział w programie traktowac jako zavawę, czuję ogromną tremę i presję, żeby nie wypaść źle. Dlatego podwójnie cieszą mnie przejawy sympatii ze strony widzów, którzy wspierają mnie pisząc do mnie maile, kibicując mi na forach internetowych.- Jurorzy są dla pani raczej wyrozumiali.- To prawda. Ale generalnie bardziej przejmuję się faktem, że śpiewam na żywo przed sześciomilionową publicznością. To dla mnie zupełnie nowe doświadczenie. Stres jest przytłaczająco duży. Dlatego dziękuję wszystkim sympatykom, którzy mnie wspierają pisząc do mnie maile.- Czy pani występy wokalne podobają się córeczkom? A może one wolą "mamę serialową"?- Moje córeczki są przyzwyczajone do tego, że widzą mnie na ekranie i raczej nie zwracają na to uwagi.- Często mówi pani w wywiadach, że macierzyństwo to pani najważniejsza rola życiowa. Czy trudno pogodzić pracę aktorską z wychowywaniem bliźniaczek?- Dzieci są dla mnie najważniejsze. Gdy się urodziły, przez półtora roku siedziałam w domu, nie pracowałam w ogóle. Przez kolejne półtora roku grałam wyłącznie w "Złotopolskich". Nie jest to zbyt absorbujące czasowo, jestem na planie zdjęciowym zaledwie kilka dni w miesiącu. Teraz zgodziłam się na udział w programie "Jak oni śpiewają", bo córeczki poszły do przedszkola. Mam próby do programu w czasie, kiedy one są w przedszkolu.- Z wykształcenia jest filologiem niemieckim.Dlaczego nie skończyła pani szkoły teatralnej?- Dostałam się do warszawskiej szkoły teatralnej i studiowałam tam przeszło semestr. Nie umiałam się w niej jednak odnaleźć i w końcu zrezygnowałam.- Dlaczego?- Zanim rozpoczęłam studia, zagrałam już w kilku sztukach teatru tv i parę epizodów w filmach. U boku naprawdę świetnych aktorów. Starałam się od nich uczyć jak najwięcej. I gdy byłam na studiach zaczęłam dostawać ciekawe propozycje. Tymczasem wykładowcy nie zgadzali się na to, żeby studenci grali, nawet jeśli zdjęcia miały być kręcone w czasie ferii zimowych czy wakacji. A ja miałam przekonanie, że jeśli teraz nie wsiądę do wagonu, to pociąg odjedzie beze mnie... W Polsce jest przecież tylu zdolnych aktorów... Obawiałam się, że jeśli zrezygnuję z tych propozycji, to po studiach mogę nie otrzymać równie ciekawych ról. Nikt mi nie mógł przecież zagwarantować, że te propozycje dalej będą się pojawiać.- Teraz już się pani nie boi, że pociąg odjedzie bez pani?- No cóż, mam dzieci, a z tego powodu trochę inaczej patrzę na świat. Ale patrząc na wszystko z pewnej perspektywy moja przerwa zawodowa nie trwała długo. Być może wkrótce widzowie, którzy mnie lubią, będą mieli okazję oglądać mnie w nowej roli. Nic bliższego nie powiem, póki nie podpiszę umowy.- Wielu widzów tej przerwy w ogóle nie zauważyło, bo serial "13 posterunek", w którym zagrała pani Kasię, jest ciągle wznawiany, można go też oglądać w internecie.- Bardzo żałuję, że ten serial nie został należycie doceniony. Nie dostał żadnej nagrody na festiwalu humoru ani na żadnej tego typu imprezie. Zarzucano mu, że jest niskich lotów. Tymczasem do dziś gości na antenie, widzowie go lubią. I muszę powiedzieć, że nigdy tak ciężko nie pracowałam, jak wtedy. Komedia to naprawdę trudny gatunek. Każda, z pozoru "lekka" scena to duży wkład pracy, energii, inwencji.- Jak udawało się pani zachowywać powagę podczas nagrywania scen?- Starałam się wyśmiać do woli podczas czytania scenariusza i nauki dialogów.- Rola Agaty Gabriel ze "Złotopolskich" jest zupełnie inna. Czy trudno było zagrać bohaterkę, która jest ciężko chora?- Bardzo ucieszyłam się, gdy dostałam tę rolę. Z powodu "13 posterunku" byłam kojarzona wyłącznie z komedią. Tymczasem wcześniej, w teatrze grywałam role dramatyczne. I chętnie wróciłam do takiej postaci.- Agata została oszukana przez wspólnika. Czy pani też bywa łatwowierna?- Zdarzało się, że się zawiodłam na kimś, ale dotyczyło to sfery emocjonalnej. Jeśli chodzi o finanse, to nie idę na takie układy jak Agata.- Nie skończyła pani studiów aktorskich, ale uczyła się pani aktorstwa.- W dzieciństwie tańczyłam w zespole "Gawęda". Potem pomyślałam, że taniec na scenie jest tylko namiastką tego co naprawdę chciałabym robić - czyli aktorstwa. Nie było mi łatwo, bo nie miałam w rodzinie nikogo związanego z show biznesem kto mógłby mną pokierować, nie miałam w tym środowisku żadnych znajomych, nie wiedziałam, jak zdobyć informacje o castingach. Pewnego dnia przeczytałam w jakiejś gazecie, że prywatna szkoła aktorska ogłasza nabór. Zgłosiłam się na egzamin. Gdy zobaczyłam, że przeprowadza go Marek Kondrat, nogi się pode mną ugięły. Zdałam pomimo olbrzymiej tremy. Po lekcjach w liceum miałam zajęcia w szkole aktorskiej, które kończyły się o 23. Pewnego razu cała nasza grupa została zaproszona na zdjęcia próbne do teatru telewizji "Moje drzewko pomarańczowe" Doroty Kędzierzawskiej. Wzięłam w nich udział i dostałam swoją pierwszą rolę - rolę Glorii.- Ma pani nienaganną figurę. Jak pani o nią dba?- Jak to powiedzieć...Trzy miesiące temu zapisałam się na siłownię. Byłam na niej może ze dwa razy. Nie mam na to czasu. Generalnie nie mam kłopotów z utrzymaniem linii, to zasługa genów. Moja mama urodziła troje dzieci i jest szczupła. Lubię kuchnię włoską, a ona nie jest tucząca - makarony są przecież lekkostrawne. Poza tym jestem w ciągłym ruchu - sama sprzątam, gotuję, robię zakupy, zajmuję się dziećmi. Gdy bliźniaczki uczyły się chodzić, tyle się nabiegałam, że w ciągu dwóch czy trzech miesięcy schudłam 7 kg. Wieczorami zajadałam się pączkami, żeby trochę przytyć, bo wszystkie ubrania na mnie wisiały. Jestem taka Zosia-samosia. Odkąd występuję w programie "Jak oni śpiewają" naprawdę jestem przemęczona. Chyba w końcu będę musiała pomyśleć o jakiejś pomocy domowej.- Zawsze, gdy pojawia się pani publicznie jest pani świetnie ubrana. Sama wybiera pani sobie stroje?- Sama... I są to rzeczy ze zwykłych sklepów. Nie stać mnie na drogich projektantów.- A kosmetyki?- Używam ich ostrożnie, bo na wiele z nich jestem uczulona.- Dziękuję za rozmowę. Rozmawiała Jolanta Żabińska

Najnowsze