Imiennik: Beata

Pochodzenia łacińskiego, od słowa beata (błogosławiona, szczęśliwa). Oznacza osobę, której się szczęści, dobrze wiedzie lub która jest bogata. W Polsce używane od XIV wieku w formach Beata, Biata, Biechna, Biejata, Biejatka, Bieta, Bietka. ZDROBNIENIA: Acia, Beacia, Beatka, Becia, Biechna, Bieta, Beta, Betka. OBCE FORMY: Beata, Beate (ogólnie przyj. forma), Peata (fiń.), Beta (połud.-słow). Forma męska: Beat, Beatus.
NAZWISKA:
Beatkiewicz, Beatus, Biejat, Biejota, Bijata, Bijatowski.
PATRONKA:
Św. Beata, pochodziła z Afryki, gdzie poniosła męczeńską śmierć za wiarę. (Wspomnienie 8 marca).Św. Beata, męczennica z Sens. Poniosła śmierć w Galii, wraz z kilkoma młodymi chrześcijaninami. (Wspomnienie 6 września).Św. Beata z Sens (III w.).
ZNANE POSTACIE:
Beata Łaska (XVI w.), która w 1565 r. wyruszyła na wycieczkę w góry – uważana za pierwszego historycznie potwierdzonego turystę w Tatrach. Beata Obertyńska, ps. Marta Rudzka, poetka-zesłaniec (18 VII 1898–21 V 1980). Beata Tyszkiewicz, aktorka pol. (ur. 14 VIII 1938). Beata Ścibak-Englert, aktorka pol. (ur. 1968). Beata Kozidrak, piosenkarka pol. (ur. 1960). Beata Maksymow, dżudoczka pol.
AFORYZM:
Że kobietę zdobi szata,O tym każda wie Beata,A że straszna z niej przechera,Bardzo ładnie się rozbiera.Bogusław ChmielarczykNajłatwiej spotkać pannę Beatę, gdy się gdzieś wygrzewa latem.
W POEZJI:
Nieprawda! Niczemu nie wierzcie!Anim szczęśliwa, nie błogosławiona!Prosta dziewczyna zmęczona...Nie ma mnie już na ziemi,Nie będę nigdy w niebie;Jak ciemnej, ciężkiej muszliDziś słucham samej siebie.Maryla Wolska, „Beata Beatrix”